ΡΙΚ με πρόγραμμα.

Η συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2010, αίφνης ανέδειξε θέμα ΡΙΚ. Έστω και έτσι, η ευκαιρία για δημόσιο διάλογο είναι σημαντική. Θεωρώ ότι υπάρχει μείζον ζήτημα με την υπόθεση ΡΙΚ. Ως ημικρατικός οργανισμός -για πολλά χρόνια μονοπωλιακός- είναι γεμάτος ελλείμματα, η βουλή για χρόνια εγκρίνει νέα κονδύλια και στην ουσία του στηρίζεται στη εισφορά των φορολογουμένων για να επιβιώσει. Χρειάζεται λύση: η κυβέρνηση, κατά πρώτο λόγο, έχει την ευθύνη να θέσει ένα χρονοδιάγραμμα λ.χ. 3 ετών μέσα στο οποίο η διοίκηση να νοικοκυρέψει τα οικονομικά του και να καταστεί -χωρίς την εισφορά των πολιτών- οικονομικά ανεξάρτητος οργανισμός. Η εξυγίανση του ΡΙΚ –και άλλων ημικρατικών οργανισμών- είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας σε μια εποχή που τα δημόσια οικονομικά χρειάζεται να τεθούν σε άλλη βάση.

Η άλλη συζήτηση για το θέμα ΡΙΚ στη Βουλή ήταν αρκούντως αποκαλυπτική για τον τρόπο λειτουργίας του κομματικού μας συστήματος. Πολλά κόμματα είδαν κενά, λάθος εκπομπές, ευνοούμενους και κομμένους στις εκπομπές του. Έτσι αποφάσισαν την τιμωρία του με αναστολή ψήφισης συμπληρωματικού κονδυλίου. Θεωρώ ότι πράγματι υπάρχουν αδυναμίες, μονομέρειες και δημοσιογραφικοί ακροβατισμοί στο ΡΙΚ. Τα κόμματα όμως, εάν έτσι κρίνουν, πηγαίνουν στο ΔΣ του ΡΙΚ συζητούν, εισηγούνται. Αλλά ποιος θα το κάνει πρώτος; Το ΔΗΚΟ δεν κυβέρνησε;  Ο ΔΗΣΥ δεν ήταν για δέκα χρόνια στην εξουσία; Εάν αυτά που ζητούν τα έκαναν πράξη, κανείς δεν θα μπορούσε -χωρίς κόστος- να γυρίσει το ρολόι πίσω. Δυστυχώς, τα κόμματα όταν είναι αντιπολίτευση θυμίζουν μια καλύτερη πρακτική και όταν κυβερνούν βαδίζουν στην «πεπατημένη». Παρεμβάσεις στη λειτουργία του ΡΙΚ, τα τηλέφωνα ηχούν γιατί προέβαλε αυτό και άφησε πίσω το άλλο, με συνηθισμένο κριτήριο την κομματική μονομέρεια. Ατυχώς και ο τελευταίος διορισμός του ΔΣ στο ΡΙΚ το περασμένο καλοκαίρι από την κυβέρνηση Χριστόφια δεν έκανε τη διαφορά. Έμεινε στην λογική της διανομής κομματικής ισορροπίας, χωρίς στρατηγική ή ένα συνεκτικό πρόγραμμα εξέλιξης.

Στη Βουλή η συζήτηση έφθασε και στην εκπομπή «το συζητάμε;». Οι κριτικές για την εκπομπή κινήθηκαν μα βάση την κομματική λογική και όχι την θεσμική λειτουργία της. Εξηγούμαι: η επινόηση της εκπομπής υπήρξε πολύ σωστή. Προσεγγίζει αμφιλεγόμενα θέματα, προκαλεί πάνω στην ιστορική διαδρομή της Κύπρου. Αν και η έμπνευση ήταν σωστή, η διαχείρισή της, κατά την κρίση μου,  δεν είναι σωστή. Το ΡΙΚ έπρεπε να επιλέξει για τον συντονισμό της άτομο με ειδικές γνώσεις, με δημοσιογραφική αυτοτέλεια, επαρκή στα ιστορικά και πολιτικά θέματα για να βοηθήσει το κοινό να διαμορφώνει γνώμες. Συχνά οι εν ενεργεία πρωταγωνιστές γεγονότων που συμμετέχουν στην εκπομπή δεν είναι σε θέση να  βγουν έξω από τα βιώματά τους με αποτέλεσμα να συζητάμε χωρίς να βαδίζουμε μπροστά. Χρειάζεται μια διαφορετική πολυφωνία ώστε οι συζητήσεις- επιτυχείς ως θεματολογία- να αποκτήσουν και μια διαφορετική ποιότητα.