Σκιαμαχία μπροστά στο κενό

Η συζήτηση των τελευταίων ημερών δείχνει και στον πιο απληροφόρητο κύπριο ότι στο κυπριακό το καλάθι της ελπίδας γίνεται ολοένα και πιο μικρό. Σχεδόν όλα τα κόμματα έλαβαν μέρος στη σκιαμαχία περί της δικοινοτικής/διζωνικής ομοσπονδίας και η κοινή γνώμη βλέπει ένα απίστευτο αλαλούμ παραπολιτικής με επίκεντρο τη μορφή της λύσης. Ορισμένοι κάνουν πως δεν βλέπουν ότι οι συνομιλίες για την επίλυση έχουν ουσιαστικά φτάσει σε μεγάλο αδιέξοδο, στην ουσία είναι εικονικές συνομιλίες και ότι ο ΓΓ του ΟΗΕ Μπα κι Μουν αποφάσισε να μην καλέσει τους δύο ηγέτες σε «τριμερή» συνάντηση στα τέλη Μαρτίου όπως δημόσια ανακοίνωσε και θα αρκεστεί σε κάποιο τηλεφώνημα! Ο λόγος που οδήγησε τον Μ. Κ. Μουν σε αυτή την απόφαση είναι η ολόενα και πιο μεγάλη απόσταση ανάμεσα στα δύο μέρη και ο κίνδυνος να οδηγηθούν όλα στο κενό.

Δεν μπορεί κάποιος να δώσει μια λογική εξήγηση σε αυτά. Η πατρίδα μας είναι όσο ποτέ άλλοτε στα τελευταία βήματα πριν την ολοκλήρωση της παγίωσης των τετελεσμένων της εισβολής και μερικοί ασχολούνται με τα κείμενα του 1977 ή αν περιείχαν ένα κόμμα παραπάνω ή μια άνω τελεία στην δεύτερη παράγραφο. Αυτός ο απίστευτα άθλιος μικροκομματισμός δέσποζε για δεκαετίες στην πολιτική μας ζωή. Στην πρώτη γραμμή ήταν η πρόσκαιρη δόξα, η επαρχιώτικη «καριέρα» γιατί ο δρόμος της ευθύνης  απαιτούσε την άσκηση του ρόλου της πραγματικής ηγεσίας και της ανάληψης πολιτικής ευθύνης για έναν λειτουργικό συμβιβασμό.

Η άρνηση του ορθολογισμού, η διγλωσσία και οι τακτικισμοί καθώς και η απόρριψη της εφικτής διεξόδου στηριγμένης στα ψηφίσματα του ΟΗΕ ντύθηκαν έναν συνδυασμό ευθυνοφοβίας και τυφλής ρητορείας. Ο συνδυασμός αυτός με τη σειρά του οδηγεί βήμα βήμα σε σταδιακή εθνική ήττα. Η συρρίκνωση του κυπριακού ελληνισμού- αυτή είναι η πραγματική ονομασία της εθνικής ήττας-  δεν θα προκύψει μόνο από σχεδιασμούς της κατοχικής δύναμης. Μπορεί να προκύψει από την ποιότητα του πολιτικού μας προσωπικού, από τη δύναμη ή την αδυναμία μας να πείσουμε στο εξωτερικό και να διαμορφώσουμε μια κοινή γνώμη στο εσωτερικό οργανωμένη σε στέρεες βάσεις που θα είναι σε θέση να ανατρέπει την κατοχή και θα διαμορφώνει νέα δεδομένα για τον κυπριακό ελληνισμό και συνολικά για όλους τους κυπρίους.