Στο Πεκίνο χωρίς κύρος.

Η είδηση ήταν μάλλον αναμενόμενη: με απόφαση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) στις 10 Αυγούστου η Κ. Θάνου αποκλείστηκε από την Ολυμπιάδα του Πεκίνου. Η ΔΟΕ επικαλούμενη ενέργειες της αθλήτριας που οδήγησαν σε «δυσφήμιση» του αθλητισμού, πήρε τελεσίδικη απόφαση. Η ίδια η Θάνου δήλωσε μετά την απόφαση αυτή ότι «έπεσαν οι μάσκες», ενώ άλλοι παράγοντες στην Ελλάδα μίλησαν για έμμονες ιδέες, ανθελληνικές διαθέσεις στη ΔΟΕ και μίσος του Ζακ Ρογκ κατά της αθλήτριας.

Μαζί με την εξαίρετη Ολυμπιάδα της Αθήνας το 2004, η εξαίρεση. Δύο κορυφαίοι αθλητές (Κεντέρης/Θάνου), δεν ανευρέθησαν για έλεγχο ντόπιγκ μη τηρώντας τους κανονισμούς της ενημέρωσης της WADA για το πού βρίσκονταν (παραβίαση του where about). Στη συνέχεια και κάτω από την πίεση της συγκυρίας σκηνοθέτησαν ένα -χωρίς μάρτυρες-ατύχημα με μηχανάκι, μετά βρέθηκαν στο ΚΑΤ, με μόνο στόχο να περάσουν οι ημερομηνίες και να αποφύγουν το χειρότερο-μαζί αποκλεισμός και απόλυτος εξευτελισμός στην ελληνική Ολυμπιάδα.

Στη συνέχεια υπήρξε διετής τιμωρία για τους αθλητές, από το 2006 επέστρεψαν στους στίβους. Σήμερα η ΔΟΕ συνέχισε την ιδιότυπη καραντίνα της Θάνου με αποκλεισμό της και από το Πεκίνο. Το επιχείρημα ότι τέλειωσε ο διετής αποκλεισμός της, θα ήταν μια πολύ καλή παρατήρηση, κάτω όμως από έναν όρο. Εδώ και τέσσερα χρόνια η ελληνική δικαιοσύνη δεν έβγαλε πόρισμα για το «τροχαίο» στη Βούλα, δεν υπάρχει θέση της ελληνικής πολιτείας για το συμβάν, δεν ερεύνησε κανείς τα καμώματα στο ΚΑΤ.

Η ουσία, κατά τη γνώμη μου, είναι σαφής: δεν μπορείς να παίζεις παιδαριώδη παιχνίδια μπροστά σε ολόκληρη την εθνική και διεθνή κοινότητα. Οφείλεις να λαμβάνεις υπόψη σου τους βασικούς κανόνες του παιχνιδιού, να σέβεσαι μια διαδικασία που γνωρίζεις ότι είναι σε ισχύ. Να παίζεις με τους όρους που υφίστανται και να γνωρίζεις ότι οι κανόνες δεν είναι από (ελληνικό) λάστιχο. Οι κανόνες δεν αφορούν το ελληνικό δημόσιο ή την ελαστική χρήση τους στη βαλκανική χερσόνησο. Οι κανόνες αφορούν μια διαδικασία πιο συνεπούς αντιμετώπισης του ντόπιγκ από τη ΔΟΕ, συνεπώς όλοι όφειλαν να γνωρίζουν τα δεδομένα. Σήμερα μερικοί από αυτούς ρίχνουν κεραυνούς κατά της ΔΟΕ κατηγορώντας την για «συνωμοσία» κατά της Ελλάδας. Αρνούνται να δουν το αυτονόητο, γιατί αυτό νομίζουν ότι βολεύει τον παραγοντισμό και τη δημόσια προβολή τους-«καταγγέλλω τον Ρογκ και καθάρισα».Τίποτα το παράξενο σε αυτό: πέρσι στις μεγάλες πυρκαγιές στην Πελοπόννησο η πλειοψηφία των ελλήνων πίστεψε ότι όλα ήταν έργο ξένων εμπρηστών-μια εφημερίδα είδε τους κοσσοβάρους του UCK πίσω απίς φωτιές!

Ορισμένοι αθλητικοί παράγοντες αισθάνονται ότι έτσι θα κάνουν μια καριέρα γιατί αυτά εκτιμούν ότι είναι το «δημόσιο» αίσθημα, υπερασπιζόμενοι την ελληνική ιδιαιτερότητα που κάποιος Ρογκ δεν κατανοεί. Όσοι νομίζουν ότι αυτά αποτελούν την «ελληνική» απάντηση στη σημερινή διεθνή αθλητική κοινότητα, ας αναλύσουν καλύτερα ορισμένα δεδομένα που δημιουργεί η Ολυμπιάδα του Πεκίνου. Καλή η ολυμπιακή φλόγα, αλλά εξίσου καλή είναι και η διάκριση και τα μετάλλια, μαζί με το απαιτούμενο αθλητικό κύρος.