Συμφωνία με χαρακτήρα.

Η Συμφωνία Χριστόφια-Ταλάτ στις 21 Μαρτίου θεωρώ ότι είναι μια σημαντική εξέλιξη σε σχέση με την προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα γύρω από το πού βρίσκεται το κυπριακό σήμερα. Στη συνάντηση δόθηκε μια σοβαρή απάντηση σε τρία επίπεδα:

Πρώτο, η σύσταση ομάδων εργασίας και τεχνικών επιτροπών, δεύτερο, οι ομάδες να ολοκληρώσουν το έργο τους σε τρεις μήνες και τρίτο, οι δύο ηγέτες να αναλάβουν τα ηνία των εξελίξεων αμέσως μετά με σκοπό « να αρχίσουν ολοκληρωμένες διαπραγματεύσεις, υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών». Μέσα σε αυτά τα τρία επίπεδα είναι επίσης σημαντικό βήμα η συμφωνία για να ανοίξει το οδόφραγμα στην οδό Λήδρας, ενώ «όταν και όποτε χρειάζεται» οι δύο ηγέτες μπορούν να συναντηθούν πριν από την έναρξη των επίσημων διαπραγματεύσεών τους.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι τα δύσκολα έπονται και εντέλει όλα θα κριθούν από το τελικό αποτέλεσμα. Αυτή είναι η φύση των πραγμάτων αφού ως γνωστόν υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις δύο πλευρές. Αυτή όμως η εκκίνηση στις 21 Μαρτίου δίνει τη δυνατότητα στο διεθνή παράγοντα και ειδικότερα στον ΟΗΕ να ξαναδούν το κυπριακό με κριτικό τρόπο, να αναλύσουν επιλογές που έγιναν παλαιότερα και δεν απέδωσαν ή ενέργειές τους που ήταν αντιπαραγωγικές. Αυτό ως εξέλιξη ενισχύει μια κινητικότητα με την ελπίδα για περισσότερη ωριμότητα που προκύπτει από την αξιοποίηση της εμπειρίας από παλαιότερες προσπάθειες. Η δήλωση του Επιτρόπου Όλι Ρεν ότι «η ΕΕ είναι έτοιμη να στηρίξει τις διαπραγματεύσεις και τα δύο μέρη» είναι χαρακτηριστική και ενδεχομένως να χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση και κυρίως αξιοποίηση.

Εκτιμώ, επίσης, ότι η Συμφωνία Χριστόφια-Ταλάτ αποτελεί μια θετική, μια υγιή εξέλιξη σε σχέση με το ε/κ εσωτερικό μέτωπο. Η συνάντηση πήγε ένα βήμα μπροστά και με συνετό τρόπο δεν έκανε λόγο σε αδιέξοδες πρακτικές του χθες ή ξεπερασμένα από την ιστορική εξέλιξη κείμενα. Έδωσε πραγματική ώθηση στις πραγματικές ανάγκες της σημερινής συγκυρίας και έθεσε πρϋποθέσεις για να πάμε πέρα από τη στασιμότητα. Από αυτή την άποψη θεωρώ ότι η συμφωνία συμβάλλει στη δημιουργία μιας νέας πολιτικής ατζέντας και θέτει τις βάσεις για να βγούμε από τον φαύλο κύκλο της εσωστρέφειας.