Συμμαχίες βάθους.

Η σημερινή συζήτηση γύρω από τις σχέσεις του ΔΗΚΟ με την κυβέρνηση Χριστόφια για πιθανή αποχώρηση ή συνέχιση της συνεργασίας με άλλους όρους, έχει κατακτήσει την πρώτη σελίδα στα ΜΜΕ. Αποκτά νέα διάσταση μετά την αποκάλυψη στον τύπο της Κυριακής (12/4) περί υποβολής πρότασης από δύο κορυφαία στελέχη του ΔΗΚΟ για επανεξέταση της στάσης του κόμματος αυτού απέναντι στην κυβέρνηση Χριστόφια και μιας άλλης πρότασης, από τρίτο κορυφαίο στέλεχος, που εισηγείται αποχώρηση. Ταυτόχρονα μια άλλη άποψη με επικεφαλής τον πρόεδρο του ΔΗΚΟ θεωρεί την παραμονή στην κυβέρνηση ως κεντρικό τμήμα της πολιτικής του.

Θα έλεγα ότι η συζήτηση αυτή ότι είναι ωφέλιμη για το πολιτικό μας σύστημα γιατί επαναφέρει τη συζήτηση πάνω στις ουσιώδεις πτυχές του πολιτικού αγώνα. Συνεργασίες μπορεί να επιτυγχάνονται μετά από πραγματικές, όχι φαινομενικές συγκλίσεις. Αν επιτυγχάνεται το πρώτο, οι συμμαχίες αντέχουν. Αν συμβαίνει το δεύτερο, τότε πάνε ως τα μισά του δρόμου, γίνονται μια συμμαχία χωρίς πνοή και στο τέλος χάνει η ίδια πολιτική ως ηθική αξία. Οι κυβερνήσεις για να είναι βιώσιμες χρειάζονται στέρεη πολιτική βάση, προγραμματικές συγκλίσεις, έντιμη συνεννόηση.

Στην πραγματικότητα όλες οι πιθανές και απίθανες συμμαχίες έχουν παρουσιαστεί στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου. Γι΄ αυτό σήμερα παρουσιάζεται αυτό το αντιφατικό σκηνικό: ορισμένοι εταίροι στο κυβερνητικό μπλοκ διαφωνούν σε όλα στο κυπριακό, συγκρούονται αδιάκοπα με τον Δ. Χριστόφια ακόμα και για το πιο ασήμαντο γιατί απουσιάζουν ακόμα και οι στοιχειώδεις «υποδομές» μιας προγραμματικής σύγκλισης. Δεν είναι εύκολο να πει κανείς το ως που μπορούν να φτάσουν τα πράγματα. Κάτω από τα σημερινά δεδομένα είναι βέβαιες δύο σταθερές: πρώτο, ο πρόεδρος Χριστόφιας διατηρεί μια προσεκτική στάση απέναντι στην πιθανότητα μιας κρίσης, και, δεύτερο, στο ΔΗΚΟ έχουν διαμορφωθεί συσχετισμοί που αυτή τη στιγμή ευνοούν κάποιας μορφής ρήξη με την πολιτική Χριστόφια στο κυπριακό. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να εμφανιστεί με μεγαλύτερη καθαρότητα τον Ιούλιο αφού ολοκληρωθεί η εκλογική διαδικασία σε σχέση με τις ευρωεκλογές και αφού όλα τα κόμματα κάνουν τον εκλογικό «απολογισμό» τους (τι κέρδισαν, τι έχασαν και για ποια αιτία). Είναι πιθανό τότε να έχουμε ένα νέο γύρο συζητήσεων ή και τελικών αποφάσεων.