Συμβούλια από Νέο Υλικό

Οι διορισμοί από την εκάστοτε Κυβέρνηση μελών των Δ.Σ., ημικρατικών οργανισμών γίνεται κάθε φορά αντικείμενο σχολιασμών. Αφού (συνήθως) προκύψει ένα ζήτημα, τότε όλοι έχουν άποψη, μέχρι που να περάσει η μπόρα. –οι διορισμοί, οι διαφωνίες, οι καχυποψίες. Το ζήτημα παίρνει νέες διαστάσεις, από τη στιγμή που το ζήτημα ξεπερνά την κυπριακή ρουτίνα – συμμετοχή στο ανταγωνιστικό πλαίσιο της Ε.Ε. Είναι μια πολιτική αναγκαιότητα να αλλάξει αυτό το σύστημα διορισμών (κομματικές τάσεις, ισορροπίες, επιλογές). Η εισαγωγή του έγινε επί προεδρίας Γ. Βασιλείου, συνεχίστηκε επί Γ. Κληρίδη και είναι παρόν επί Τ. Παπαδόπουλου.

            Οι ημικρατικοί οργανισμοί λειτουργούν πλέον σε ένα απαιτητικό ανταγωνιστικό περιβάλλον. Η Ε.Ε. δεν ξεχωρίζει αυτό ή εκείνο το κόμμα, ούτε εάν η γάτα είναι μαύρη ή άσπρη. Το θεσμικό πλαίσιο απαιτεί «η γάτα να πιάνει ποντίκια».

            Συνεπώς τα κριτήρια των διορισμών που ελέγχονται από στενά κομματικά πλαίσια είναι χρήσιμο να αλλάξουν.

            Να διορθωθούν τα κριτήρια, οι προϋποθέσεις, το δίκτυο της αναζήτησης καλύτερων λύσεων. Ασφαλώς αυτό δεν σημαίνει πως οι κομματικές επιλογές πρέπει να αποκλεισθούν, αφού και μέσα στα κόμματα υπάρχουν ικανά στελέχη με τεχνοκρατική ή πολιτική κατάρτιση.

            Αυτό που υπό τις περιστάσεις δίνει καλύτερες λύσεις είναι η διεύρυνση των κριτηρίων ώστε ένα ισχυρό κομμάτι να γίνεται με «μη κομματικά κριτήρια». Υπάρχει μεγάλος αριθμός πολιτών με εξειδικευμένες γνώσεις, με ικανότητες, με διεθνή εμπειρία, με πανεπιστημιακό ταλέντο. Μέσω αυτής της δεξαμενής μπορούμε να κάνουμε σημαντικό βήμα προς την περισσότερη αξιοκρατία.

            Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι από τις διαδικασίες αυτές απουσιάζουν ονόματα από τον πανεπιστημιακό χώρο, άρα πρόσωπα με κορυφαία  εξειδίκευση και διεθνείς εμπειρίες.

            Εν ολίγοις οι γνωστοί τρόποι διορισμών από απόλυτες κομματικές λίστες έχει εξαντλήσει τη δυναμική του. Έχει μια λογική βάση για να εξηγηθεί σε περασμένες εποχές. Τότε ήταν μια απάντηση / λύση σε μονοκομματικές πρακτικές, άρα τα «πολυκομματικά» συμβούλια έδιναν καλύτερες ισορροπίες.  Σήμερα τα δεδομένα είναι διαφορετικά, άρα με νέα εργαλεία πρέπει να προσεγγίσουμε νέα φαινόμενα.