Το ερώτημα της 8ης Ιουνίου

Στις 8 Ιουνίου ο τ/κ ηγέτης Μ. Ακιντζί έκανε δηλώσεις σχετικά με την πολιτική του γραμμή στο κυπριακό. Αυτές οι δηλώσεις πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες στην ε/κ κοινωνία, δεν κρίθηκαν άξιες κανενός σχολιασμού ή προβολής, γι’ αυτό εξαρχής θέλω να υπογραμμίσω ότι αυτές συνιστούν τις (συγκριτικά) πιο συγκροτημένες θέσεις υπέρ μιας ομοσπονδιακής λύσης στο κυπριακό που έχουν γίνει από τ/κ πολιτικό από την εισβολή μέχρι σήμερα. Για τη σχετική τεκμηρίωση, παραθέτω αποσπάσματα από τις δηλώσεις του όπως τα παρουσίασε σε ρεπορτάζ στο ΚΥΠΕ η Ρ. Παπαγεωργίου στις 8 Ιουνίου:

«Από τις 17 Ιουνίου θα συναντώνται κάθε Τρίτη και Παρασκευή, συνολικά τέσσερις φορές τον τρέχοντα μήνα, συμπεριλαμβανομένης της συνάντησης της 1ης Ιουλίου, ενώ και τον ερχόμενο μήνα θα συνεχιστεί παρόμοια φόρμουλα, δήλωσε ο Μουσταφά Ακιντζί επιστρέφοντας στα κατεχόμενα από τη συνάντηση με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Ο ίδιος, είπε, έχει δεκάδες φορές εκφράσεις τη θέση ότι η χρονική περίοδος μέχρι το τέλος του χρόνου είναι σημαντική και εξέφρασε ικανοποίηση γιατί σήμερα διαπίστωσε ότι το ίδιο αισθάνονται όλες οι πλευρές. Και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και τα ΗΕ, ανέφερε ο Τ/κ ηγέτης, παρουσίασαν την ίδια κατανόηση στο θέμα της αξιολόγησης με τον πιο εποικοδομητικό τρόπο αυτής της περιόδου, επίτευξη της λύσης, εάν είναι εφικτό, πριν βγει το τρέχον έτος και να μην παραδώσουν στις επόμενες γενιές της Κύπρου αυτό το πρόβλημα αλλά να οικοδομήσουν ένα νέο μέλλον για τους νέους. “Για εμένα είναι πολύ σημαντική αυτή η ομαδική κατανόηση. Εύχομαι αυτές οι προσπάθειές μου να μην πάνε χαμένες”, είπε.

Ερωτηθείς εάν θεωρεί ότι η πρόταση του Προέδρου Αναστασιάδη για την καταγραφή των συγκλίσεων μέχρι σήμερα, είναι χάσιμο χρόνου, ο κ. Ακιντζί είπε ότι δημιουργήθηκε μια συναντίληψη ότι δεν χρειάζεται η ετοιμασία ενός τέτοιου εγγράφου, επειδή “εμείς ξέρουμε πού είναι οι συγκλίσεις, πού υπάρχουν σημεία αποκλίσεων. Βεβαίως αυτά μπορούμε να τα ετοιμάσουμε για εμάς, για εσωτερικούς μας λόγους. Αυτοί τα ετοιμάζουν γι` αυτούς και εμείς για εμάς. Κάποιες προετοιμασίες κάνουν τα ΗΕ αλλά οι υφιστάμενες συγκλίσεις που έγιναν στο παρελθόν, είναι τα σημεία που – όπως λέγεται συνεχώς – έχουν μετατραπεί σε μαύρα και αυτά τα σημεία είναι ξεκάθαρα”. Γι αυτό, είπε, δεν είναι λογικό να χάσουν χρόνο σε αυτά αλλά να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειές τους όσον αφορά τα σημεία στα οποία δεν υπάρχουν συγκλίσεις κι αυτό αποφάσισαν να κάνουν. “Γι` αυτό να σταματήσουμε για να ετοιμάσουμε ένα νέο έγγραφο δεν θα το κάνουμε, δεν χρειάζεται”.

Σε άλλη ερώτηση ότι οι δηλώσεις από την ε/κ πλευρά κάνουν αναφορά σε συνομοσπονδία και εάν η τ/κ πλευρά έχει καταθέσει τέτοια πρόταση, ο κ. Ακιντζί είπε ότι η τ/κ πλευρά με σοβαρότητα επιδιώκει μια ομοσπονδιακή λύση και γνωρίζει τι είναι εφικτό και τι όχι σε αυτή τη χώρα. Η συνομοσπονδία, είπε, μπορεί να είναι η ίδρυση μιας συνεργασίας δύο ανεξάρτητων αναγνωρισμένων κρατών σε περιορισμένους τομείς. Από τη μια, είπε, υπάρχουν δύο χωριστά, ανεξάρτητα, αναγνωρισμένα κράτη και από την άλλη υπάρχει και το αντίθετο αυτού, το ενιαίο κράτος. Εμείς θα μπορούμε να βγούμε να ισχυριστούμε με πολλά επιχειρήματα ότι οι προτάσεις της ε/κ πλευράς είναι κοντά στο ενιαίο κράτος, αλλά δεν το κάναμε, πρόσθεσε ο κ. Ακιντζί. Εμείς προτιμούμε να συζητήσουμε αυτά τα θέματα στον τραπέζι των διαπραγματεύσεων, συνέχισε ο Τ/κ ηγέτης λέγοντας ότι δεν είναι σωστό και ούτε αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα να λέγεται ότι κάποιες σκέψεις της τ/κ πλευράς είναι συνομοσπονδιακές. Κάνουν, είπε, προτάσεις που είναι στο πνεύμα της ομοσπονδίας, σύμφωνες με το ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου 2014. “Γιατί εμείς γνωρίζουμε ότι σε αυτό το νησί είναι πιθανή η δημιουργία μιας ομοσπονδίας, διζωνικής, δικοινοτικής που να βασίζεται στην πολιτική ισότητα. Γι` αυτό δεν είναι σωστό να μας αποδίδονται προτάσεις συνομοσπονδιακές, αφού δεν έχουμε μια τέτοια πρόθεση, ούτε τέτοια συμπεριφορά”.

Ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει αλλά και η άλλη πλευρά πρέπει να παραμείνει μακριά από προσεγγίσεις για ένα ενιαίο κράτος γιατί δεν θα κάνουμε ένα τέτοιο κράτος στην Κύπρο, ανέφερε ο κ. Ακιντζί. “Θα ιδρύσουμε ένα ενωμένο, ενοποιημένο κράτος, μια ενωμένη ομοσπονδιακή Κύπρο”. Βεβαίως, συνέχισε, αυτή η ομοσπονδία θα έχει δύο συνιστώσες πολιτείες, οι αρμοδιότητες των οποίων, όπως και οι αρμοδιότητες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, θα είναι τα θέματα που θα συζητήσουν στην πρώτη τους συνάντηση οι ηγέτες στις 17 Ιουνίου, και θα αναζητήσουν – σύμφωνα με τον Τ/κ ηγέτη – συγκλίσεις στα σημεία όπου δεν υπάρχουν».

Τρεις κύριες παρατηρήσεις πάνω στις δηλώσεις Ακιντζί:

Α. Για έναν ε/κ ο οποίος αντιτίθεται στην ομοσπονδιακή λύση, αυτές οι δηλώσεις συνιστούν εκτροπή από τη δημοκρατική βάση, ή απλά δεν σημαίνουν τίποτα γιατί δεν τον ενδιαφέρει αυτή η μορφή λύσης. Όμως, για την μεγάλη πλειοψηφία των ε/κ που ενδαφέρεται για έναν συμβιβασμό με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις Συμφωνίες Κορυφής, δηλώσεις του τύπου «κάνουμε προτάσεις που είναι στο πνεύμα της ομοσπονδίας, σύμφωνες με το ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου 2014» (συμφωνία κορυφής Αναστασιάδη-Έρογλου), είναι άξιες υπογράμμισης γιατί είναι σημαντικές. Αυτές οι δηλώσεις δεν οδηγούν αυτόματα σε λύση του κυπριακού, αλλά επιτρέπουν μια πολύ σοβαρή προσπάθεια για να βρεθεί μια συμφωνημένη λύση. Ο Ακιντζί είναι ηγέτης των τ/κ. Συνεπώς κρίνεται κατά πόσο οι δηλώσεις και οι συμπεριφορές του συμβάλλουν στην ενίσχυση του πλειοψηφικού ρεύματος μέσα στην τ/κ κοινωνία υπέρ της ομοσπονδιακής λύσης όπως περιγράφουν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

Β. Κάθε αρνητική ή λανθασμένη δήλωση τ/κ πολιτικού, του Ακιντζί περιλαμβανομένου, τυγχάνει άμεσης και πολύπλευρης κριτικής από τα ε/κ κόμματα, συχνά θέτουν ερωτήματα ή υπογραμμίζουν την αντίθεσή τους σε μια δήλωση ή αρνητική ενέργεια που προέρχεται από την τ/κ πολιτική ηγεσία. Οι δηλώσεις Ακιντζί στις 8 Ιουνίου δεν έτυχαν κανενός σχολιασμού, πέρασαν απαρατήρητες σαν να μην έγιναν. Εκείνες οι δυνάμεις που ενδιαφέρονται για την θετική κατάληξη αυτού του γύρου των εντατικοποιημένων συνομιλιών, επέλεξαν να μην πουν κάτι. Πιθανώς να έχουν άλλες προτεραιότητες, να αναλύουν (ακόμα) τα αποτελέσματα της εκλογικής αναμέτρησης της 22ας Μαίου.

Γ. Οι κριτικές παρεμβάσεις, οι διαφωνίες ή οι συμφωνίες, η αποδοκιμασία ή η επιδοκιμασία μιας δήλωσης ή εξέλιξης δείχνει ισορροπημένη πολιτική στάση, δείχνει το εύρος της σοβαρότητάς μας, το κύρος που κατακτούμε με τις επιλογές μας στο συνολικό ζήτημα της προσπάθειας για την επίλυση του κυπριακού. Η κριτική είναι χρήσιμη όταν κρίνεται αναγκαία, η θετική δήλωση επίσης είναι χρήσιμη όταν κρίνεται ως σημαντική ή παραγωγική. Τελικά όλα αφορούν τη θέλησή μας να δούμε πράγματι μια διαφορετική Κύπρο. Όλα μετρούν μόνο για όσους διαθέτουν στρατηγική, σχέδιο, πολιτική και επικοινωνιακή επάρκεια για να γυρίσουμε σελίδα.