Το όνομα και το αεροδρόμιο

Η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου (ΥΣ) στις 5 Νοεμβρίου για μετονομασία του τερματικού κτηρίου του αεροδρομίου της Λάρνακας σε «Διεθνή Αερολιμένα Λάρνακας «Γλαύκος Κληρίδης» με αφορμή τα δύο χρόνια από το θάνατό του, τυγχάνει γενικού σχολιασμού, προκαλεί θετικά και αρνητικά σχόλια. Το σκεπτικό της απόφασης του Υ.Σ. λέει το εξής: «η απόφαση λήφθηκε έχοντας υπόψη ότι ο Γλαύκος Κληρίδης, εκτός από το γεγονός ότι διατέλεσε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1993 μέχρι το 2003, υπήρξε πολιτική προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας, με μεγάλη συνεισφορά στον παγκόσμιο αγώνα κατά του ναζισμού. Λήφθηκε επίσης υπόψη η πολύμορφη συμβολή του στους αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού, καθώς επίσης και η πολύχρονη προφορά του στην Κυπριακή Δημοκρατία, με αποκορύφωμα την τεράστια και καθοριστική συμβολή του στη μέγιστη εθνική επιτυχία της ένταξης μας στην ΕΕ».

Στην Κύπρο υπάρχει μια παράδοση ως προς αυτό. Δίνονται ονομασίες σε στάδια ή κλειστά γήπεδα με επιλογές από το πολιτικό προσωπικό της νήσου που κατέλαβε τα πιο υψηλά πολιτειακά αξιώματα-Σ. Κυπριανού, Τ. Παπαδόπουλος. Σήμερα παίρνει σειρά η απόφαση του ΥΣ σχετικά με το αεροδρόμιο Λάρνακας. Κρίνω ότι αυτού του είδους οι αποφάσεις δεν προσθέτουν κάτι σε σχέση με την απόδοση τιμής ή την υστεροφημία ενός πολιτικού, ούτε αποτελούν την καλύτερη μέθοδο για να επαινείς έναν πολιτικό που κρίνεις ότι έχει υπηρετήσει σωστά την Κύπρο από τη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας. Εκτιμώ περισσότερο όταν η επιλογή για ονομασίες μεγάλων έργων γίνεται μέσα σε έναν κύκλο από μεγάλες έννοιες με οικουμενική αξία όπως Ελευθερία, Δημοκρατία, Ανεξαρτησία, Ειρήνη ή και με το σεβασμό σε μια παραδοσιακή και πλατιά εμπεδωμένη ονομασία με έντονα, μαζικά χαρακτηριστικά όπως λ.χ. Αεροδρόμιο Λάρνακας ή Πάφου, και λιγότερο μέσα από την επιλογή από έναν κύκλο ονομάτων της τρέχουσας πολιτικής ιστορίας.

Τα πολιτικά πρόσωπα, κατά κανόνα, τιμώνται μέσα από τις επιλογές που κάνουν οι Δήμοι και οι Κοινότητες για να δώσουν το όνομα ενός πολιτικόυ σε μια οδό ή σε μια πλατεία στα κοινοτικά ή δημοτικά όριά τους. Τα μεγάλα έργα όπως ένα αεροδρόμιο ή ένα μεγάλο στάδιο μπορεί να λάβουν ονομασίες μέσα από μια διαδικασία επιλογής που δοκιμάζει να εκπαιδεύει και προσπαθεί να πει κάτι περισσότερο στον πολίτη. Για παράδειγμα, εκτιμώ ιδιαίτερα την επιλογή να ονομαστεί ένα κλειστό γήπεδο σε «Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας», (όπως συμβαίνει στον Πειραιά) παρά ένα κλειστό γήπεδο να ονομαστεί με βάση την πολιτική αξιολόγηση ενός πολιτικού ηγέτη. Επίσης, εκτιμώ ιδιαίτερα το σεβασμό και τη συντήρηση σε ονομασίες που για λόγους, μερικές φορές, μη εξηγήσιμους κατάφεραν να κυριαρχήσουν στην κοινή γνώμη, διαθέτουν ευρύτατη αποδοχή, και έχουν συμβάλει στη δημιουργία της ταυτότητας μιας πόλης ή μιας περιοχής. Για λόγους που δεν είναι εύκολα κατανοητοί σε μένα, ή για λόγους που ο χρόνος γνωρίζει καλύτερα, τυγχάνουν πλατιάς αναγνωρισιμότητας όπως λ.χ. συμβαίνει με την οδό Πανεπιστημίου στην Αθήνα, η οποία «αρνείται» επίμονα να ακολουθήσει την επίσημη ονομασία της.