Το πραγματικό τέλος του casus belli
Μια διαφορετική προσέγγιση φαίνεται να είναι εν εξελίξει στην Τουρκία. Η διαδικασία αργεί, είναι πολύμηνη αλλά φαίνεται να ξεκίνησε. Το έγγραφο αλλάζει ανά πενταετία. Το 2005 στο «Πολιτικό Έγγραφο για την Εθνική Ασφάλεια» αναφερόταν ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας σε 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο θεωρείται «casus belli». Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η θέση αυτή πέρασε σε ψήφισμα της Τουρκικής Ενθοσυνέλευσης και ως εκ τούτου πήρε σημαίνουσα βαρύτητα στην τουρκική εξωτερική πολιτική. Σύμφωνα με τον τουρκικό τύπο υπάρχει σήμερα η θέληση να αλλάξει η αναφορά σε casus belli και σύμφωνα με την εφημερίδα «Σαμπάχ» προτείνεται η φράση «στο εξής δεν θα θεωρείται ως προέχουσα απειλή… γι’ αυτό θα υπογραμμίζεται η συνεργασία και θα αναφέρεται ότι με το Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου, που έχει ξεκινήσει με την Ελλάδα, στόχος είναι η ανάπτυξη της συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών σε κάθε τομέα». Η «Milliyet» με τον τίτλο «απάλειψη απειλών από το Κόκκινο Βιβλίο» αναφέρεται ότι «στο τμήμα εξωτερικής πολιτικής του Πολιτικού Εγγράφου Εθνικής Ασφάλειας που ξαναγράφεται, η Ρωσία, το Ιράν, το Ιράκ και η Ελλάδα, που παλιότερα αναφέρονταν ως προέχουσα απειλή, παύουν να αποτελούν απειλή».
Έτσι η σύγκρουση με το PKK παραμένει στην κορυφή των ζητημάτων ασφαλείας όπως τα αξιολογεί η Τουρκία. Γι’ αυτό το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας στην τελευταία του συνεδρίαση σημείωσε « Με
αισιοδοξεί ότι «δεν υπάρχουν πλέον δύο κέντρα εξουσίας στην Τουρκία. Αυτό είναι μία σκέψη-ταμπού που πρέπει να σπάσει.Το στρατιωτικό κατεστημένο δεν έχει πλέον το πάνω χέρι. Το άλλοθι του Στρατού δεν υπάρχει πλέον. Παρ΄ όλα αυτά λόγω των βουλευτικών εκλογών του 2011 δύσκολα θα δούμε ως τότε κάποια μείζονα εξέλιξη στις ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο».