Τριήμερη χαλαρότητα…

Η επικείμενη τριήμερη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου  (26 έως 28 Απριλίου) εκτιμώ ότι δεν θα προσθέσει οτιδήποτε στα ήδη γνωστά. Η πρωτοβουλία του προέδρου Χριστόφια βασίζεται σε μια έντονη επιθυμία να βρεθούν συναινετικές λύσεις, στην πράξη όμως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί όπως απέδειξε το προηγούμενο του περασμένου Σεπτέμβρη. Η δήλωση Ν. Αναστασιάδη για «ιστορική» συνεδρίαση του ΕΣ ηχεί μάλλον παράφωνα την στιγμή που τα πράγματα έχουν ήδη οδηγηθεί σε σκληρό αδιέξοδο. Το πραγματικό πρόβλημα δεν βρίσκεται στο τραπέζι του διαλόγου στο ΕΣ αλλά στην απόφαση ορισμένων δυνάμεων να αποσυνθέσουν την ασκούμενη πολιτική στο κυπριακό υποκινούμενη από ρεβανσιστικές πρακτικές ή τάσεις επανάκτησης της εξουσίας με πρόσχημα τις εξελίξεις στο κυπριακό ή την εκ περιτροπής προεδρία. Μια τέτοια πρακτική δεν εξουδετερώνεται ή δεν αλλάζει με αφορμή τους κινδύνους ενός σκληρού αδιεξόδου στο κυπριακό αφού και αυτό θα αξιοποιηθεί στα πλαίσια ενός ανταγωνισμού για επίρριψη ευθυνών ενόψει της δημιουργίας πιθανών ή απίθανων συνεργασιών για μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις. Το ΕΣ θα σπαταλήσει δυνάμεις για τρεις μέρες. Η εσωστρέφεια δεν προσθέτει. Η Τουρκία διευρύνει τα ευρωπαϊκά της ερείσματα και εμείς συσκεπτόμεθα για τα αυτονόητα. Διάβασα στις ειδήσεις: η Μέρκελ πήγε στην Κωνσταντινούπολη και ο Ερτογάν είδε το Σαρκοζί στο Παρίσι. Επίσης: το ΕΣ συσκέπτεται για να συζητήσει ζητήματα που αναφέρονται στο 1977 και το 1989…