Ελλάδα στο ΔΝΤ…

Η ανακοίνωση του Πρωθυπουργού της Ελλάδας Γ. Παπανδρέου (23 Απριλίου 2010) για  προσφυγή στο ΔΝΤ –σε συνεργασία με την ΕΚΤ- αποτελεί μια απογοητευτική εξέλιξη.  Παρ’ όλες τις φολότιμες προσπάθειες που κατέβαλε η κυβέρνησή του, δεν μπόρεσε να κερδίσει το στοίχημα της μη προσφυγής. Έτσι κάτω από τις παρούσες συνθήκες η συνεργασία ΔΝΤ-ΕΚΤ υπόσχεται να δώσει κάποιες λύσεις, πριν την χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας. Αν και το τίμημα είναι βαρύ, τουλάχιστον με την κίνηση αυτή να αποφευχθεί η χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας, χώρας μέλος της ΕΕ για 30 χρόνια και της ΟΝΕ για σχεδόν δέκα. Το ποτήρι είναι πικρό αλλά καλύτερο να γίνει ποτήρι της αυτογνωσιας παρά ποτήρι του χάους. Τα μεγάλα προβλήματα του ελληνικού κοινωνικού χώρου έχουν όνομα -και πολλές υπογραφές: κομματικό κράτος, πελατειακές σχέσεις, διόγκωση των ελλειμμάτων, χαμηλή παραγωγικότητα, συντεχνιασμός, διαφθορά. Για παράδειγμα η ΝΔ προσέθεσε στην πενταετία Καραμανλή 80.00 νέους υπαλλήλους στο δημόσιο (το δημόσιο με την ευρύτερη έννοια του όρου). Έτσι γέμισε το κομματικό κράτος με ελλείμματα και οδήγησε το κράτος στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ο επικεφαλής της Goldman Sachs για την Ευρώπη, Έ.  Νίλσεν εκτίμησε (27/4) ότι η Ελλάδα χρειάζεται κεφάλαια ύψους 150 δισ. ευρώ μέσα στην επόμενη τριετία, ώστε να αποφύγει το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας. Η αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας βρίσκεται στο ναδίρ, απόδειξη ότι τόσο οι αγορές όσο και ορισμένοι εταίροι της στην ΕΕ, αμφιβάλλουν κατά πόσο τα μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνηση θα αποδώσουν. Ο φαύλος κύκλος φαίνεται να συνεχίζεται και η αγωνία των εργαζομένων μεγαλώνει…