Εντάσεις με νόημα…

Το τελευταίο διάστημα ο δημόσιος διάλογος πήρε την κάτω βόλτα. Συχνά χωρίς τεκμηρίωση, χωρίς φανερή στόχευση, απλώς για να ανέβει ακόμα πιο έντονα η αδιέξοδη αντιπαράθεση. Κάποιοι επιδιώκουν –πιθανώς σκόπιμα- να κλείνουμε τα αυτιά μας στην κριτική αναζήτηση, στη δημιουργική συζήτηση. Δεν νοείται σε μια κοινωνία που επεδίωξε τον εξευρωπαϊσμό της, με την ένταξη στην ΕΕ, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος να αξιοποιεί ακόμα και την ημέρα των Χριστουγέννων 2009 και να κάνει διαγνώσεις μέσα στο ναό για «κυοφορούμενα» σχέδια λύσης, για καταστροφές και ναυάγια. Η αξιοποίηση του εκκλησιαστικού μικροφώνου για μικροπολιτικές σκοπιμότητες δεν ταιριάζει σε καμία ευρωπαϊκή χώρα. Είναι αυτός ο πνευματικός ρόλος της Εκκλησίας; Είναι αυτός ο τρόπος ώστε ο ηγέτης της Εκκλησίας να συμπεριφέρεται ως πολιτευτής; Έστω: ποιος το «κυοφορεί»; Ποιος το διαπραγματεύεται; Από πού προκύπτει αυτό;

Ασφαλώς όλα αυτά έχουν κάποιο στόχο και αυτός είναι, κατά την κρίση μου, η δημιουργία σύγχυσης, η δημιουργία ερωτηματικών και αβεβαιότητας στην ε/κ κοινή γνώμη. Είναι πλέον μη αποκρυβόμενη η επιδίωξη κύκλων στην ε/κ πολιτική και εκκλησιαστική ηγεσία να θέσουν προσκόμματα στη διαπραγμάτευση, να κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να αποτύχει και αυτός ο γύρος συνομιλιών για επίλυση του κυπριακού ώστε να «δικαιωθεί» η πολιτική της ακινησίας που υπερασπίζονται. Ορισμένες δυνάμεις βλέπουν το κυπριακό ως υπόθεση κομματικού ή και προσωπικού ρεβανσισμού και το κυπριακό δίνει συχνά τα προσχήματα. Είναι πολύ σημαντικό για κάθε προοδευτικό πολίτη να μην υπακούσει στις «εντολές» του τοξικού λόγου. Χρειάζεται να προβληθεί η δύναμη του ορθολογισμού. Να αποδείξουμε ότι μπορούμε να συζητάμε, ότι μπορούμε να λέμε τις απόψεις μας με νηφαλιότητα, με ήρεμο κλίμα, να κάνουμε πραγματική διακίνηση ιδεών απόψεων, επιχειρημάτων, αντιπαραθέσεων. Η οξύτητα, οι εντάσεις αφήνουν τα πάντα στην ακινησία. Όσοι ενδιαφέρονται για την πρόοδο, για την αλλαγή, επιλέγουν τον αγώνα για να προωθήσουν την κριτική σκέψη, την αντιπαράθεση προτάσεων, συμβάλλοντας έτσι στο θεσμικό εκσυγχρονισμό της κοινωνίας μας.