Καμπάνα από τον Κορμακίτη
Η είδηση δεν πρέπει να αγνοηθεί. Πολλά πράγματα θα αλλάξουν εάν συνεχιστεί η παρούσα πλήρης στασιμότητα στο κυπριακό. Έτσι, σύμφωνα με είδηση στο ΚΥΠΕ «ο Μ. Ακιντζί αμέσως μετά την έγκριση του «κρατικού προϋπολογισμού» για το 2018 από την «βουλή» θα πραγματοποιήσει σύσκεψη με την «κυβέρνηση» για το συντονισμό της επιστροφής των Μαρωνιτών στα χωριά τους».
Σύμφωνα με ανακοίνωση του «προεδρικού» ο Τ/κ ηγέτης στις 9 Μαρτίου συναντήθηκε στο γραφείο του με αντιπροσωπεία Μαρωνιτών της Αγίας Μαρίνας αποτελούμενης από τους Μαρία Εμμανουήλ, Γιαννάκη Ρ. Εμμανουήλ, Γιάννη Α. Εμμανουήλ, Αντώνη Εμμανουήλ, Μιχάλη Χατζηρούσσο και τον πατέρα Ιωσήφ Σκέντερ.
Στην ίδια ανακοίνωση προστίθεται ότι στη συνάντηση ο κ. Ακιντζί εξήγησε στους Μαρωνίτες της Αγίας Μαρίνας τις εργασίες που γίνονται στη βάση της πολιτικής απόφασης που είχε ληφθεί τον περασμένο Ιούλιο για την επιστροφή των Μαρωνιτών. Τους είπε επίσης ότι οι εργασίες αυτές που διακόπηκαν λόγω των πρόωρων «εκλογών» θα συνεχιστούν και αναμένεται να επιταχυνθούν αμέσως μετά την έγκριση του «κρατικού προϋπολογισμού».
Προστίθεται στην ανακοίνωση ότι η απόφαση είχε ληφθεί στις 27 Ιουλίου πέρυσι μετά από σύσκεψη στο «προεδρικό» υπό τον Μουσταφά Ακιντζί και οι εργασίες συνεχίζονται με την συμμετοχή εκπροσώπων από το «πρωθυπουργικό γραφείο», τα «υπουργεία εξωτερικών, δημοσιονομικών, εσωτερικών», αρμοδίους της τουρκικής «πρεσβείας» και του τουρκικού στρατού. Είχε δημιουργηθεί, σημειώνεται, ένα οδικός χάρτης και χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση αυτής της απόφασης» (ΚΥΠΕ, 9 Μαρτίου).
Το πιο πάνω σε συνδυασμό με ενδεχόμενες εξελίξεις με επίκεντρο την Αμμόχωστο δεν πρέπει να υποτιμηθούν. Πληροφορίες κάνουν λόγο για πρωτοβουλία της τ/κ ηγεσίας στην οποία οι κάτοικοι της πόλης θα κληθούν να επιστρέψουν στην Αμμόχωστο υπό τ/κ διοίκηση, κάτω από πολύ ιδιάζουσες συνθήκες. Το ενδεχόμενο αυτό, δεν φαίνεται να είναι το επικρατέστερο στην παρούσα πολιτική συγκυρία. Είναι όμως ένα σημαντικό ενδεχόμενο από τη στιγμή που καταρρεύσει η διαπραγματευτική διαδικασία και, κατά συνέπεια, όλα θα τεθούν μέσα σε διαφορετικό περιβάλλον.
Σε αυτό το ενδεχόμενο η τ/κ ηγεσία ενδεχομένως να θελήσει να προβάλει προς τη διεθνή κοινότητα ένα πλαίσιο κινήσεων το οποίο, από τη μια πλευρά θα εμφανιστεί ότι βελτιώνει τους όρους διαβίωσης της μαρωνίτικης κοινότητας, και από την άλλη, θα θέτει πιεστικά διλήμματα στους αμμοχωστιανούς κατά πόσο θα δεχθούν, ή όχι, μια τέτοια πρόταση.
Σημειώνω τα πιο πάνω για έναν και μοναδικό λόγο: χρειάζεται ηγετικότητα, μεγάλες πρωτοβουλίες τώρα, ανασυγκρότηση της διαπραγματευτικής διαδικασίας πριν να πάρουν τα πράγματα δρόμο χωρίς επιστροφή, δηλαδή εξελίξεις που θα θέτουν ανυπέρβλητα εμπόδια σε μια συμβιβαστική λύση. Χρόνος υπάρχει, δεν είναι απεριόριστος, προσφέρεται για να κάνουμε ότι μάς αναλογεί μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου αυτού του χρόνου.
Η αναβλητικότητα και ο φόβος οδηγούν στη στασιμότητα. Οι καθημερινές δηλώσεις επίρριψης ευθυνών δηλητηριάζουν το κλίμα. Σε πολλούς ε/κ αρέσει να καταγγέλουμε την άλλη πλευρά και έτσι να περνούν τα χρόνια χωρίς παραγωγή αποτελέσματος. Θεωρούν ότι αυτό είναι η πολιτική-καταγγελίες, προσφυγές, ψηφίσματα, δηλώσεις. Παρά την μαζική απήχηση που έχει αυτή η ελληνοκυπριακή θεώρηση των πραγμάτων, σημειώνω ότι της λείπει κάτι σημαντικότερο: η ρεαλιστική ανάγνωση της πραγματικότητας.
Κάθε ε/κ θα έπρεπε να επιδιώκει εκατό φορές παραπάνω την επίλυση από ότι ένας τ/κ. Είναι οι ε/κ που υφίστανται τις συνέπειες της εισβολής, άρα οι ε/κ συνιστούν τον ιστορικό φορέα που έπρεπε να πρωταγωνιστεί κάθε ημέρα στις προσπάθειες για την ανατροπή των συνεπειών της! Το ότι αυτό δεν βλέπουμε να συμβαίνει οφείλεται στην επικυριαρχία της παραπολιτικής σε βάρος της πολιτικής. Στις καλλιεργημένες ψευδαισθήσεις ότι ο χρόνος δεν έχει πολιτική βαρύτητα, και ότι κάποτε, αφού έχουμε δίκαιο, «θα ξαναγίνουν όλα δικά μας». Στην πολιτική, ωστόσο, αν δεν ελέγχεις το χρόνο, δεν ελέγχεις ούτε το περιεχόμενό του. Αν χάσεις το μομέντουμ, κατά κανόνα, χάνεις και την ουσία του.
Λάρκος Λάρκου