Οι αριθμοί πίσω από τα οδοφράγματα…

Το στοιχεία τα έδωσε στη δημοσιότητα η κυπριακή αστυνομία -6 Απριλίου 2010. Από την ημερομηνία που άνοιξαν τα σημεία διέλευσης από και προς την κατεχόμενη Κύπρο (23 Απριλίου 2003)  μέχρι και τον Απρίλιο του 2010, 6.693.000 ε/κ πέρασαν από τις ελεύθερες περιοχές προς τα κατεχόμενα, ενώ 11.320.000 τ/κ πέρασαν από τα κατεχόμενα στις ελεύθερες περιοχές. Σύνολο 18.014.000 πρόσωπα. Ως συμπληρωματικό στοιχείο η Αστυνομία ανέφερε ότι κατά τη διάρκεια των εορτών του Πάσχα 2010 (1η μέχρι 5 Απριλίου) 12.296 ε/κ πέρασαν από τις ελεύθερες περιοχές προς τα κατεχόμενα ενώ ο αριθμός των τ/κ που πέρασαν από τα κατεχόμενα προς τις ελεύθερες περιοχές ανήλθε στους 10.132.

Πίσω από τους αριθμούς υπάρχει μια σοβαρή πολιτική διαπίστωση: οι πολίτες έκαναν ήρεμη πραγματικότητα ένα πολιτικό διακύβευμα: τι θα γινόταν μόλις τα οδοφράγματα άνοιξαν τις διόδους τους; Οι καχυποψίες πολλές -και όχι αδικαιολόγητες. Η αντιπαλότητα, ο ρεβανσισμός, το μίσος ήταν εκεί. Αλλά τα 18 εκατομμύρια που πέρασαν τα οδοφράγματα σκέφτηκαν με πιο σύγχρονο τρόπο. Αξιοποιώντας την ευρωπαϊκή εμπειρία έδωσαν σήμα ελπίδας ότι η συνεννόηση μπορεί να γίνει εφικτή πολιτική πράξη. Κανένα επεισόδιο, ελάχιστες προβοκάτσιες σε σχέση με το φορτίο καχυποψίας που κουβαλούν οι δύο κοινότητες εδώ και πολλές δεκαετίες.

Αν οι πολίτες έδειξαν ωριμότητα, δεν επέδειξαν το ίδιο οι πολιτικές ηγεσίες. Αντί να αξιοποιήσουν την ευκαιρία για να διευρύνουν το ρήγμα στην κατοχική γραμμή, αντί να ισχυροποιήσουν το ρεύμα της μνήμης, αντί να προωθήσουν επαφές και διάλογο με τις τ/κ πολιτικές, κοινωνικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις,  έμειναν στάσιμες κοιτάζοντας με αμηχανία την εξέλιξη. Έτσι χωρίς σχέδιο, χωρίς μπούσουλα, οι διελεύσεις από και προς την κατοχική γραμμή έχασαν το κεντρικό πολιτικό τους βάρος, και όχι σπάνια άλλαξαν περιεχόμενο και μετατράπηκαν σε απολίτικη βόλτα-ένα σημαντικό κομμάτι από διελεύσεις ε/κ αφορά τα καζίνο στην κατεχόμενη Κερύνεια. Αυτή η κατάσταση πραγμάτων, συνέβαλε στην υποβάθμιση του πολιτικού και την αναβάθμιση του παραπολιτικού. Σήμερα μετά από 18 εκατομμύρια διελεύσεις, δεν είναι ασφαλές το συμπέρασμα ότι είμαστε σε καλύτερη θέση από ότι τον Απρίλιο του 2003. Τότε υπήρχε ελπίδα, μια δυνατότητα προς αξιοποίηση. Η πορεία έδειξε ότι όταν απουσιάζει ένα σχέδιο, αν η πολιτική δεν έχει πυξίδα, τότε οι αριθμοί διολισθαίνουν στο επίπεδο μιας επετειακής αστυνομικής ανακοίνωσης…