Πίεση απο το μέλλον…

Σε μια εποχή που η ΕΕ αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα σε διάφορα επίπεδα, είναι αξιόλογο ότι μια ομάδα από προσωπικότητες με ανοικτή δημόσια παρέμβασή της ζήτησε «μια στενότερη πολιτική Ένωση» και τάσσεται « υπέρ μεγαλύτερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».  Στο κείμενο ασκείται δίκαιη η κριτική στην πολιτική ηγεσία της ΕΕ («για πάρα πολύ καιρό οι φορείς λήψης αποφάσεων απλώς αντιδρούσαν στις εξελίξεις, αντί να ελέγξουν ενεργά τις βασικές αιτίες της κρίσης»). Σωστά το κείμενο υπογραμμίζει ότι «αυτή η μορφή ad hoc πολιτικής υπονόμευσε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και οδήγησε σε σύγχυση και δυσπιστία μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών».

Κρίνω ως σημαντικότερο κομμάτι της παρέμβασης την πιο κάτω θέση: «καλούμε όλους τους ευρωπαϊκούς φορείς λήψης αποφάσεων να υιοθετήσουν ξανά μια πολιτική ατζέντα και να επεξεργαστούν ένα μελλοντικό σχέδιο για μια επιτυχημένη και ενωμένη Ευρώπη. Χρειαζόμαστε μία αξιόπιστη νέα πρόταση για οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ανάπτυξη, στην οποία θα μπορέσουν να συναινέσουν όλοι οι Ευρωπαίοι – στο Βορρά όπως και στο Νότο… η νομισματική ένωση δεν λειτουργεί χωρίς μια στενότερη πολιτική ένωση. Αυτό πρέπει να αναγνωριστεί και να εφαρμοστεί, αντί να ρισκάρουμε την κατάρρευση της Ευρωζώνης…μόνο μια συνειδητή νέα πολιτική μπορεί να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη στη δημοσιονομική σταθερότητα της νομισματικής ένωσης και στο μέλλον της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».

Μεταξύ των ονομάτων που υπογράφουν το κείμενο είναι οι Μ. Σουλτς, πρόεδρος της σοσιαλιστικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Τζουλιάνο Αμάτο, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, ο Π. Ράσμουσεν, πρώην πρωθυπουργός της Δανίας και πρόεδρος του κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, ο γάλλος φιλόσοφος Μπ. Ερνί-Λεβύ κ.ά.

Ασφαλώς το βήμα είναι χρήσιμο και η πρωτοβουλία αξιέπαινη. Χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα: όταν την ημερήσια διάταξη στην ΕΕ , όχι σπάνια, την διαμορφώνει η επιφανειακή ρητορεία που δίνει πόντους στα ακραία σχήματα του λαϊκισμού όπως συμβαίνει στη Φινλανδία με τους «Αληθινούς Φινλανδούς» και όπως επίμονα συμβαίνει και σε άλλες χώρες, αυτά δείχνουν –εκτός άλλων- ότι δεν ακούγεται συχνά και με συνέπεια ο κριτικός, δημιουργικός λόγος για«μια στενότερη πολιτική Ένωση και  υπέρ μεγαλύτερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ΕΕ». Σήμερα χρειάζονται περισσότερες παρεμβάσεις που θα ενισχύσουν το ρεύμα της ολοκλήρωσης. Δύσκολο στοίχημα αλλά είναι το  μόνο που υπόσχεται καλύτερες ημέρες σε όλη την ΕΕ.