Βραζιλιάνικος κυνισμός

Παρακολούθησα ηλεκτρονικά τη δίκη της Ντίλμα Ρούσσεφ, Προέδρου της Βραζιλίας. Παρά τη δικαστική απόφαση, ορισμένες απορίες που εξ αρχής με απασχολούσαν, δεν έχουν λυθεί.

Πρώτο, τα γεγονότα:

Η Γερουσία με ψήφους 61-20 επεκύρωσε την καθαίρεσή της από τη θέση της Προέδρου της χώρας με την κατηγορία ότι «έσπασε κανονισμούς σχετικούς με τον προϋπολογισμό». (Ρόιτερς, 1/9/16). Έτσι ο αντιπρόεδρος Μ. Τέμερ ανέλαβε τη θέση του Προέδρου μέχρι το υπόλοιπο της ολοκλήρωση της θητείας Ρούσσεφ -2018. Η Ρούσσεφ έκανε έφεση και περιμένει. Αν δικαιωθεί, θα γίνει ξανά η δίκη και ο Τέμερ ξανά αντιπρόεδρος!

Η κατηγορία κατά Ρούσσεφ σύμφωνα με το Ρόιτερς αφορούσε «χειραγώγιση κυβερνητικών λογιαριασμών με τη χρησιμοποίηση χρημάτων από κρατικές τράπεζες για να ενισχύσει τις κρατικές ενισχύσεις κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου του 2014-στην καμπάνια επανεκλογής της. Έως τώρα όλες οι ενστάσεις της στη δικαστική διαδικασία έχουν απορριφθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο» (Ρόιτερς, ό.π).

Δεύτερο, η απορία: πώς ένα πολιτικό σώμα μπορεί να δικάσει μια πολιτικό; Εάν οι κατηγορίες κατά Ρούσσεφ ευσταθούσαν, ή όχι, αρμόδιο σώμα για να αποφασίσει, είναι το δικαστικό, όχι το πολιτικό σώμα όπως συντίθεται στα δύο νομοθετικά σώματα, (Κογκρέσσο από Βουλή- Γερουσία). Η πολιτική διαδικασία πάσχει γιατί το πολιτικό ή κομματικό κριτήριο υπεισέρχεται στην τελική απόφαση, γεγονός το οποίο, στην περίπτωση αυτή, ως αμφιβολία, γέρνει υπέρ της Ρούσσεφ. Το Κογκρέσσο θα μπορούσε να διαθέσει στοιχεία για μια ποινική έρευνα από το δικαστικό σώμα, όχι να δικάσει το ίδιο! Ποιο ίδιο; Αυτό το οποιο σε τακτική βάση ενημερώνει την κοινή γνώμη για νέες συλλήψεις ή έρευνες για διαφθορά κατά πολιτικών, μελών του Κογκρέσσου, εκείνων δηλαδή, που δίκασαν την Ρούσσεφ ως «αδιάφθοροι»!

Τρίτο, αν η Ρούσσεφ είναι ένοχη γιατί δεν είναι και ο αντιπρόεδρός της Μ. Τέμερ; Αν υπήρχε προεκλογική πολιτική παροχών από άλλα μέσα όπως οι κρατικές τράπεζες, πού βρισκόταν ο Τέμερ για να διαφωνήσει; Αν σιωπούσε για να ευνοηθεί και το δικό του κόμμα, γιατί κάνει για Πρόεδρος έως το 2018 και δεν έχει ανάγκη η Βραζιλία από πρόωρες προεδρικές εκλογές;

Τέταρτο, αν αυτή η κατηγορία κατά Ρούσσεφ γενικευτεί, τότε θα γεμίσουν ο πλανήτης δίκες και καταδίκες αυτού του είδους. Όπου κοιτάξουμε, αρκεί, για να δείξει ότι σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις κάνοντας προεκλογικές πολιτικές έδιναν μαζί με τις υποσχέσεις και αυξήσεις. Μόνο η μέθοδος ήταν διαφορετική ανάλογα με τα νομικά συστήματα και τις παραδόσεις κάθε χώρας.

Πέμπτο, η πολιτική δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Εκτός άλλων, περιλαμβάνει ανθρωποθυσίες, αγώνες μέχρι τελικής πτώσεως, ίντριγκες. Σωστά, αλλά τουλάχιστον να προσπαθεί να σώζει προσχήματα! Αν η Ρούσσεφ δεν ήταν καλή Πρόεδρος, εάν έκανε προεκλογικές υπερβάσεις, προφανώς θα χάσει, ή θα αποχωρήσει στις επόμενες προεδρικές εκλογές ! Αυτό θα ήταν μια δημοκρατική απάντηση, απείρως καλύτερη ως πολιτική διέξοδος από τον απίστευτο κυνισμό της ανάδειξης ενός καιροσκόπου στην προεδρία με μια διάτρητη διαδικασία!