Είναι ενυπωσιακό και ως τέτοιο έχει υπογραμμισθεί από πολλούς. Όσοι μεταβαίνουν στην Ειδική Επιτροπή που ερευνά τα αίτια που έφεραν την Κύπρο στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, («Επιτροπή Πική»)  ρίχνουν ευθύνες στους προηγούμενους, στους επόμενους, στο γείτονα και τον απέναντι. Όσο απίστευτο και αν φαίνεται ουδείς μέχρι τώρα θέλησε να αναλάβει κάποιο μερίδιο ευθύνης, να πει ότι […]

Στις 29 Ιουλίου αρχίζουν οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων στην Ουάσιγκτον. Επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας των Ισραηλινών είναι η Υπουργός Δικαιοσύνης Τζίπι Λίβνι και των Παλαιστινίων ο Σάεμπ Ερακάτ, στενός συνεργάτης του παλαιστίνιου ηγέτη Μ. Αμπάς. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μ.  Ομπάμα είδε ένα «υποσχόμενο βήμα…το πιο δύσκολο έργο αυτών των διαπραγματεύσεων είναι μπροστά […]

Παλαιότερα υποστήριξα την άποψη ότι Ελλάδα και Σκόπια –χωρίς να ακυρώνουν τη διαδικασία του ΟΗΕ υπό τον Μ. Νίμιτς- μπορούν να προχωρήσουν σε απ’ ευθείας διαβουλεύσεις για επίλυση του ζητήματος της ονομασίας του κράτους των Σκοπίων. Υποστήριξα τη σκέψη αυτή μέχρι που να βρεθεί καλύτερη! Αυτή λέχθηκε από τον πρόεδρο της Γαλλίας Φ. Ολάντ στο […]

Οι κάλπες συνάντησαν τα προγνωστικά, έτσι η ψηφοφορία ανάμεσα στους τ/κ στην κατεχόμενη Κύπρο για εκλογή «βουλευτών» έφερε σημαντικές ανακατατάξεις στους γενικότερους πολιτικούς συσχετισμούς. Σύμφωνα με ανταπόκριση του ΚΥΠΕ «με βάση τα τελευταία αποτελέσματα όπως ανακοινώθηκαν από το λεγόμενο γραφείο εφόρου εκλογών, το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα καταγράφει ποσοστό 38,37%, ακολουθούμενο από το Κόμμα Εθνικής Ενότητας με 27,30 %, το Δημοκρατικό Κόμμα-Εθνικές Δυνάμεις με 23,11 %, το Κόμμα Κοινοτικής Δημοκρατίας με 7,43% και το Κόμμα Ενωμένη Κύπρος με 3,21%. Οπως διαμορφώνεται το αποτέλεσμα, το ΡΤΚ εκλέγει 21 «βουλευτές»,  το Κόμμα Εθνικής Ενότητας 14, το Δημοκρατικό-Εθνικές Δυνάμεις 12 και το Κόμμα Κοινοτικής Ενότητας 3». Το ΡΤΚ ανέβασε θεαματικά το ποσοστά του, από το 29.34% το 2009 σε 38.37% στις 28 Ιουλίου, το ΚΕΕ τα μείωσε επίσης θεαματικά, από το 43.97% το 2009  στο 27.30% στις 28 Ιουλίου 2013. Οι αριθμοί δείχνουν μια πολύ σοβαρή μετακίνηση ψηφοφόρων, γεγονός που αποκαλύπτει ότι το τελευταίο διάστημα  έχουν σημειωθεί σοβαρές ιδεολογικές ανακατατάξεις στην τ/κ κοινωνία. Οι αριθμοί σημαίνουν ζυμώσεις για σχηματισμό συνασπισμού εξουσίας μέσα σε 15 ημέρες καθώς κανένα κόμμα δεν έχει τον απαιτούμενο αριθμό «βουλευτών» για να σχηματίσει αυτοδύναμη «κυβέρνηση». Ο αναγκαίος αριθμός είναι 26 καθώς η «βουλή» αποτελείται από 50 μέλη. Τι μπορεί να γίνει; Σενάριο πρώτο, Σχηματισμός συνασπισμού από τα δύο πρώτα, τα παραδοσιακά μεγαλύτερα κόμματα, το ΡΤΚ και το ΚΕΕ. Το σενάριο αυτό δίνει ισχυρή βάση για συνεργασία και ευθεία υλοποίηση του «μνημονίου για την οικονομία» ανάμεσα στην Τουρκία και τα τ/κ κόμματα. Το σενάριο αυτό ευνοεί η Άγκυρα, καθώς δεν θέλει υπαναχώρηση από όσα προβλέπει το μνημόνιο σχετικά με τον περιορισμό των ελλειμμάτων και τις ιδιωτικοποιήσεις και έως τώρα ο Ι. Κουτσιούκ από το ΚΕΕ το έχει εφαρμόσει με σχετική επιτυχία. Στο ενδεχόμενο αυτό το ΡΤΚ όσως θελήσει να προσθέσει τις 3 έδρες του ΚΚΕ καθώς διαθέτει διαφορετικά ιδεολογικά χαρακτηριστικά από εκείνα του ΚΕΕ. Σενάριο δεύτερο, Σχηματισμός συνασπισμού ανάμεσα στο πρώτο και το τρίτο κόμμα, ανάμεσα στο κεντροαριστερό ΡΤΚ και Δημοκρατικό Κόμμα-Εθνικές Δυνάμεις του Σερντάρ Ντενκτάς στο οποίο προσχώρησαν προεκλογικά στελέχη που αποχώρησαν από το ΚΕΕ με επικεφαλής τον επίδοξο αρχηγό του Καρίφ. Οι κοινωνικές δυνάμεις που εκφράζει το κόμμα Ντενκτάς παραμένουν ιδιαίτερα συντηρητικές και αυτό θα δυσκολέψει χειρισμούς του ΡΤΚ στο κυπριακό όσο και την εφαρμογή των αλλαγών που προβλέπει το πρωτόκολλο για την οικονομία. Σενάριο τρίτο, είναι εφικτός ένας συνασπισμός των τριών βασικών πολιτικών δυνάμεων στα κατεχόμενα; Αυτή τη στιγμή δεν τον ευνοούν οι δύο πρώτες δυνάμεις, αλλά θα δούμε με έργα αν πράγματι αυτό ισχύει. Ο πρόεδρος του ΡΤΚ Ο. Γιορκαντζίογλου στις 30 Ιουλίου έθεσε ορισμένες βάσεις στην αναζήτηση φόρμουλας για συνεργασίες: «τα κριτήρια έχουν να κάνουν με την υλοποίηση μόνιμων οικονομικών μεταρρυθμίσεων, τη σύσταση μιας δίκαιης «κυβέρνησης» η οποία θα λειτουργεί στο πλαίσιο της διαφάνειας, τις πολιτικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, τον εκδημοκρατισμό αλλά και την ομοσπονδιακή λύση του Κυπριακού». Η ψηφοφορία έδωσε μερικά πολύ ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά σχετικά με την συμπεριφορά των ψηφοφόρων στις 28 Ιουλίου: Α) Το πιο εντυπωσιακό: Ο ηγέτης του ΚΕΕ Ι. Κουτσιούκ δεν κατάφερε να επανεκλεγεί στη θέση του «βουλευτή» Λευκωσίας. Ήδη ανακοίνωσε την παραίτησή του από την ηγεσία του ΚΕΕ και ζήτησε εκλογή νέου ηγέτη από έναν από τους εκλεγέντες «βουλευτές». Η εφαρμογή του οικονομικού προγράμματος που επέβαλε η τουρκική κυβέρνηση «ταυτίστηκε» με τον Ι. Κουτσιούκ στην «πρωθυπουργία». Έτσι πλήρωσε το τίμημα στην άσκηση μιας περιοριστικής πολιτικής που θα εφαρμόσουν, καταγγέλλοντάς την,  οι διάδοχοί του. Β) Σύμφωνα με την «Κίπρις» (30/7) 23 «βουλευτές» εκλέγονται για πρώτη φορά, καθώς 27 διατήρησαν τις θέσεις τους. Δεκαεπτά «βουλευτές» είναι ιατροί και στους 50 μόνο 4 είναι γυναίκες. Γ). Το ΡΤΚ φαίνεται να βρίσκει στο πρόσωπο της Σιμπέλ Σιμπέρ λύσεις μακράς πνοής. Για δύο μήνες στη θέση της «πρωθυπουργού» κατάφερε να εκλεγεί στην πρώτη θέση στη λίστα του ΡΤΚ στην επαρχία Λευκωσίας, ξεπερνώντας ουσιωδώς τον πρόεδρο του κόμματος αυτού. Δ) Τι σημαίνει η νίκη του ΡΤΚ σχετικά με το κυπριακό; Ο ηγέτης του ΡΤΚ Ο.  Γιορκαντζίογλου είπε τα εξής μιλώντας στη «Ζαμάν» στις 30 Ιουλίου: «Ο Έρογλου πρέπει να είναι ειλικρινής σχετικά με την επίλυση. Έως τώρα ήταν απρόθυμος. Ανησυχώ σχετικά με την ειλικρίνειά του. Θα εργαστούμε με τον Έρογλου εάν κατανοήσει το πρόγραμμά μας, αλλιώς θα αποτύχουμε να φτάσουμε σε λύση… Τα δύο μέρη (ε/κ και τ/κ πλευρά) πρέπει να ευθυγραμμιστούν με τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί στο παρελθόν. Καλώ τα δύο μέρη σε ανεκτικότητα. Ο Έρογλου πρέπει να ευθυγραμμισθεί με τις δεσμεύσεις αυτές. Εξαιτίας της στάσης του χάσαμε χρόνο για να λύσουμε το κυπριακό».

Η ιστορία του κυπριακού είναι γεμάτη από «καταλύτες», συχνά καταλύτες για εσωτερική κατανάλωση. Παλαιότερα ήταν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ τα οποία ένα μέρος της πολιτικής ηγεσίας «θεοποιούσε» σε μια προσπάθεια να δείξει έργο, καταδίκη της Τουρκίας, και έτσι κάποιο δρόμο για την επίλυση. Καταλύτης του ένα ή το άλλο ψήφισμα στον ΟΗΕ, στο Κίνημα των […]