Τα ανοικτά σύνορα είναι μια υπόθεση που δεν γυρίζει πίσω. Νέα φαινόμενα εισβάλλουν στο παγκόσμιο χωριό, καταργούν ή μειώνουν τις αποστάσεις όπως το ηλεκτρονικό εμπόριο και το διαδίκτυο. Μέσα στην Ευρώπη των 25 πολιτική και προγράμματα επιχειρούν να ενώσουν ανθρώπους και όχι μόνο κράτη. Τα εθνικά σύνορα πιέζονται, υποχωρούν ή ακριβέστερα αποκτούν άλλο χαρακτήρα άλλοτε […]
Η αρχαία ελληνική παιδεία υπήρξε το διαβατήριο του νέου Ελληνισμού για να πάει μακριά, πολύ πέρα από στα στενά όρια του νέου κράτους. Η κλασσική παιδεία ήταν η βαριά βιομηχανία του νεοελληνισμού. Στα ξένα πανεπιστήμια, στις σπουδές η Ελλάδα ήταν παρούσα-ιδρύματα, έρευνες, έδρες. Αυτό δημιουργούσε ένα επιπλέον κίνητρο στους ερευνητές, την επαφή με την νέα […]
Ο νέος καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ της Επιδαύρου δεν έχει μιλήσει πλήρως. Εμμέσως έκανε αναφορές επί της ουσίας στην περίπτωση του Σ. Ευαγγελάτου. Έτσι ο ΘΟΚ διαμαρτύρεται ότι για «περίεργους» λόγους κόπηκε από το φεστιβάλ. Τι τρέχει; Πώς ο νέος διευθυντής αποφάσισε; Εάν δεν γνωρίζει ο ΘΟΚ προφανώς ούτε εμείς γνωρίζουμε. Μπορεί όμως κάποιος να […]
Η είδηση είναι σπουδαία έστω και εάν στην Κύπρο πέρασε σαν να μην έγινε. H 33η Γενική Συνέλευση της UNESCO ψήφισε στις 20 Οκτωβρίου 2005 τη «Διακήρυξη Μείζονος Ιστορικής Σημασίας» που αναφέρεται στο δικαίωμα των λαών στην πολιτιστική τους ταυτότητα και ιδιαιτερότητα. Το ντοκουμέντο αυτό δίνει απαντήσεις στα πολιτιστικά απαιτούμενα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Τα […]
Το 2005 είναι το «Ευρωπαϊκό έτος ενεργών πολιτών μέσω της εκπαίδευσης». Μια συνήθης πρακτική στο ευρωπαϊκό πεδίο, για να δίνονται αφορμές στα κράτη – μέλη για να αναπτυχθούν συζητήσεις ή και να προωθηθούν μέτρα προς μια ορισμένη κατεύθυνση (λ.χ. έτος γλωσσών). Έτσι και στην περίπτωση του 2005: οι νέες γενιές μέσα σε μια Ε.Ε. που […]
Στην Ελλάδα έχει αρχίσει ένας κύκλος εκδηλώσεων για τα 80 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη. Στην Κύπρο το ΡΙΚ προετοιμάζει ορισμένες εκδηλώσεις προς τιμή του. Είναι τα 80 χρόνια του Μίκη μια εξαίρετη αφορμή για να θυμηθούμε όλα όσα εξέφρασε και εκφράζει ο Μίκης Θεοδωράκης. Α. Ο Μίκης ήταν και είναι ένα πρότυπο συμμετοχής στα κοινά, […]
Η παρέμβαση Μ. Ματσάκη στο ευρωκοινοβούλιο είναι μια αφορμή για μια σημαντική συζήτηση. Ο ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ επέλεξε να ομιλήσει στο ευρωκοινοβούλιο στην αγγλική γλώσσα, αντί να κάνει χρήση ως είχε το προνόμιο στην ελληνική. Το ζήτημα, ασφαλώς, έχει από μακρού χρόνου τεθεί και η παρέμβαση Μ. Ματσάκη απλώς δίνει την ευκαιρία για μια νέα συζήτηση πάνω σε ένα […]
Η Ελληνική Προεδρία στην Ε.Ε. και η Κυπριακή Δημοκρατία (Με αφορμή θέμα των Ενιαίων Εξετάσεων στην “Έκφραση-Έκθεση”) Το μάθημα της “Έκφρασης-Έκθεσης” προκαλεί συνήθως συζητήσεις, διάλογο, γεννά διαφορετικές γνώμες. Συνδεόμενο άμεσα με την ιδεολογία, αξιοποιείται συχνά για να αξιολογηθεί ο “έλεγχος αφομοίωσης” κυρίαρχων στην εκπαίδευση και την κοινωνία απόψεων, μα και ιδεολογημάτων. Πρόσφατα δόθηκε στα πλαίσια […]
Σε μια κοινωνία όπου σχεδόν όλοι ευαγγελίζονται τον “εκσυγχρονισμό”, η ίδια κοινωνία γεννά ζητήματα στα οποία κρίνονται τα έργα, οι προθέσεις, δηλαδή οι αληθινές πολιτικές του κάθε ενός φορέα του “εκσυγχρονισμού”. Το μέγα πλαίσιο είναι φραστικά γνωστό σε όλους. Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. σημαίνει αλλαγές, αναπροσαρμογές, κοινό βηματισμό με τους άλλους 24 εταίρους […]
Το ζήτημα της αναθεώρησης των σχολικών βιβλίων, ιδιαίτερα εκείνων της ιστορίας, τίθεται συστηματικά επί τάπητος. Είναι θέμα του παρόντος (συνέδρια, ανακοινώσεις), μπορεί όμως να είναι κυρίαρχο ζήτημα του μέλλοντος. Το παραδοσιακό βιβλίο ιστορίας είναι χρήσιμο να ανοίξει τους ορίζοντες του, να δοκιμάσει έναν διαφορετικό τρόπο ανάλυσης των φαινομένων. Το ζήτημα είναι προς ποιά κατεύθυνση και […]
Ο διχασμός, οι ιδεολογικές αθλιότητες και το τυφλό μίσος ήταν παιδιά της νεοελληνικής ιστορίας για πολλά χρόνια. Αθλιότητες που έφθαναν στο επίπεδο του εθνικού αυτογκόλ: Ένας Καζαντζάκης, ή ένας Σικελιανός δεν κατάφεραν να ακουμπήσουν τη Στοκχόλμη για εσωεθνικές υπονομεύσεις και καρφώματα. Ίσως γι’ αυτό ο ελληνισμός να έζησε δυο μόνο Nobel (Σεφέρης, Ελύτης) ενώ άνετα […]
Ιστορία και ποίηση σε ένα μοναδικό στιγμιότυπο. Με βάθος και κύρος διαχρονικό, οικουμενικό, ανεπανάληπτο. Ο Γιάννης Ρίτσος, αναλύοντας τη φωτογραφία του καμένου σώματος του Γρηγόρη Αυξεντίου, έγινε ο πιο σημαντικός υμνητής, έγινε κήρυκας του αναπάντητου. Τι θα έλεγε ο Αυξεντίου στον εαυτό του τον κρίσιμο χρόνο πριν την θυσία; Ο «Αποχαιρετισμός» του Γ. Ρίτσου είναι […]