Το δίλημμα απαντήθηκε στην Ελλάδα με λάθος τρόπο. Από ένα κάδρο με πέντε ή έξι βασικές πολιτικές, είχε επιλεγεί (από αδυναμία ή και άρνηση εφαρμογής των άλλων) η χειρότερη: enter στα κομπιούτερ, περικοπές μισθών και συντάξεων. Η Κύπρος μπορεί να απαντήσει το δίλημμα με τον πιο παραγωγικό τρόπο: στα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης η μια […]
Το Σαββάτο 4 Αυγούστου ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Σ. Στεφάνου δήλωσε ότι «η προσπάθεια αμφισβήτησης ή η απόρριψη της διζωνικότητας στη λύση του Κυπριακού πλήττει την αξιοπιστία της ε/κ πλευράς και παρέχει το καλύτερο δώρο στην Τουρκία. Αυτό που απεδέχθη ο Μακάριος στη Συμφωνία υψηλού επιπέδου του 1977 –και το οποίο αποτελεί πολιτική του κληρονομιά είναι ότι […]
O Π. Στάνο, Εκπρόσωπος του Επιτρόπου της ΕΕ για τη Διεύρυνση Σ. Φούλε, δήλωσε στο ΚΥΠΕ (ρεπορτάζ Α. Αρσαλίδου, 2 Αυγούστου 2012) ) ότι η « Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει τη «Θετική Ατζέντα» με την Τουρκία όχι ως υποκατάστατο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, αλλά ως ένα εργαλείο για ενίσχυση των μεταρρυθμίσεων στην Τουρκία». […]
Αποσπάσματα από την ομιλία του δημάρχου Αμμοχώστου Α. Γαλανού στην εκδήλωση μνήμης για την Αμμόχωστο στις 4 Αυγούστου 2012: «Η Αμμόχωστος αποτελεί ένα επιθετικό χαρτί διπλωματίας, που επαναφέρει το Κυπριακό στις πραγματικές του διαστάσεις…δεν βρισκόμαστε πιο κοντά στην ευόδωση των στόχων και των αγώνων μας. Όχι όμως λόγω της παρατεταμένης προκλητικής αδιαφορίας της διεθνούς κοινότητας και του στρουθοκαμηλισμού των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά λόγω της δεινής θέσης στην οποία έχει περιέλθει η πατρίδα μας, λόγω της αποδυνάμωσης των όπλων του αγώνα μας και του ηθικού και της πίστης του λαού μας. Ας μην αποδειχθούμε για μιαν ακόμη φορά κατώτεροι των περιστάσεων. Ας μην αποδείξουμε τα ελληνικά μας γονίδια διά των ελαττωμάτων μας, αλλά διά των αρετών μας. Ας βάλουμε πάνω απ’ όλα το κοινό καλό και το συμφέρον της πατρίδας Κύπρου. Θέλουμε μιαν ηγεσία που θα ενώσει το λαό. Που θα εμπνεύσει και θα ενεργοποιήσει όλες της δυνάμεις της κοινωνίας μας. Που θα μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε όλα εκείνα που τόσα χρόνια κρύβαμε κάτω από το χαλί για να μην ενοχλήσουμε και να μη δυσκολέψουμε τους εταίρους μας φέρνοντάς τους αντιμέτωπους με την κατοχή της πατρίδας μας και με το έγκλημα πολέμου που συνεχίζει να διαπράττει η Τουρκία σε βάρος της Αμμοχώστου». Ο Α. Γαλανός αφού χαρακτήρισε την στάση των ευρωπαίων εταίρων μας ως «υποκριτική», σημείωσε ότι «εμείς, δυστυχώς, φαίνεται ότι όχι μόνο μάθαμε να ζούμε με το πρόβλημα της κατοχής, αλλά και να το κρύβουμε. Χωρίς να διερωτόμαστε, τι είναι τελικά η Ευρώπη που οραματιστήκαμε; Η Αμμόχωστος μάς προσφέρει αυτή τη διέξοδο γιατί κατέχεται αποκλειστικά από τουρκικά στρατεύματα. Γιατί αναδεικνύει τα στοιχεία της εισβολής και της κατοχής. Γιατί εκθέτει την απάνθρωπη στάση και αδιαλλαξία της Τουρκίας, θέτοντάς την ενώπιον των βαρύτατων ευθυνών της, που πηγάζουν από ισχυρά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου». Μαζί με την ομιλία Α. Γαλανού ας ακούσουμε ξανά το λόγο του Γ. Κρανιδιώτη στην Ειδική Σύνοδο της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ για την εξωτερική πολιτική στις 20 Σεπτεμβρίου 1997: «Το νέο διεθνές περιβάλλον επιβάλλει μια άλλη αντίληψη για τις διεθνείς σχέσεις. Στόχος και στρατηγική μας παραμένει η προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων και η προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Οι στόχοι αυτοί εξυπηρετούνται καλύτερα μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον ειρήνης και ασφάλειας, σταθερότητας και συνεργασίας. Γι’ αυτό παραμένουμε πιστοί στην προώθηση των ιδανικών της ειρήνης και της διεθνούς συνεργασίας. Οι στρατηγικοί αυτοί στόχοι δεν προωθούνται με ρητορική, βερμπαλισμούς και αφορισμούς. Η εσωστρέφεια, η αυτάρεσκη περιχαράκωση οδηγούν σε απομονωτισμό. Απαιτείται συνεχής παρακολούθηση, αντιμετώπιση των θεμάτων, πρωτοβουλίες και πρόγραμμα». Ο Κ. Σημίτης στο βιβλίο του «Πολιτική για μια Δημιουργική Ελλάδα»,1996-2004, Αθήνα, 2005, σημειώνει και τα πιο κάτω: «Μια ανασφαλής κοινωνία αναπτύσσει νοοτροπίες για να περιορίσει φόβους και κινδύνους. Συντηρεί στάσεις και απόψεις που οδηγούν στον περιορισμό της κοινωνικής ευθύνης του πολίτη εκεί όπου η σύγχρονη ζωή απαιτεί αυξημένη υπευθυνότητα και συμμετοχή. Συλλογικά στην πολιτική μας ζωή η προσπάθεια αποφυγής ευθυνών στο διεθνές πεδίο εκδηλώνεται με τη συνωμοσιολογία. Συνωμοτούν εναντίον μας στην ΕΕ γι’ αυτό δεν πετυχαίνουμε αυτά που δικαιούμαστε και αξίζουμε, για παράδειγμα, την ειδική ρύθμιση για τον καπνό ή την ανοχή για τη χρήση πεπαλαιωμένων πλοίων. Όμως κατά κανόνα δεν υπάρχουν «συνωμοσίες». Αυτό που δικαιούμαστε και αξίζουμε συχνά δεν το πετυχαίνουμε γιατί δεν προετοιμαστήκαμε, δεν οργανωθήκαμε, δεν δουλέψαμε, γιατί εκλαμβάνουμε τις ιδεοληψίες μας ως πραγματικότητα, γιατί αγνοούμε τα συμφέροντα και τις ικανότητες των άλλων». Αυτή η πολιτική που αναπτύσσουν οι Κ. Σημίτης και Γ. Κρανιδιώτης είναι εκείνη που έδωσε την πλήρη ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε. την 1η Μαίου 2004 και, κατ’ επέκταση, σήμερα, την άσκηση της εκ περιτροπής Προεδρίας της ΕΕ. Εάν δεν ακολουθούσαμε αυτή την «βενιζελική» πολιτική η ένταξη στην Ε.Ε. θα ήταν στη σφαίρα της ουτοπίας. Το κρίσιμο ζήτημα είναι οι ρυθμοί προσαρμογής της Κύπρου στα νέα δεδομένα που η ένταξη στην ΕΕ επιβάλλει, το πώς ετοιμάζει κανείς την πατρίδα του να δουλέψει μέσα σε νέους κανόνες και πλαίσια, το πώς προωθεί πολιτικές για να είναι η Κύπρος πιο ισχυρή να αντιμετωπίσει την παρουσία του κατοχικού στρατού, αλλά ταυτόχρονα και τις απαιτήσεις που δημιουργεί η συμμετοχή μας στο ανταγωνιστικό πεδίο της Ε.Ε. Οι προϋποθέσεις για την αλλαγή έχουν περιεχόμενο: Σαφείς κατευθύνσεις, δίκτυο συμμαχιών, ποιότητα του πολιτικού μας προσωπικού, το κύρος που έχουμε στο διεθνή στίβο, το ενδιαφέρον που επιδεικνύουμε για άλλα διεθνή και ευρωπαϊκά ζητήματα, συνεπής και αξιόπιστη παρουσίαση του κυπριακού σε ένα κόσμο αλληλεξαρτήσεων και αναζήτησης κοινών συμφερόντων, καθαρή άποψη για τις ευρωτουρκικές σχέσεις, δημιουργία συγκλίσεων με τους εταίρους σου στην Ε.Ε, πολιτική των διασυνδέσεων και ανάπτυξης κοινών και ευρύτερων συμφερόντων. Βασική μας επιλογή είναι να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε τα σημερινά αδιέξοδα με γνώση, σύγχρονη ανάλυση, ορθολογισμό, εφικτούς στόχους ενταγμένους στην κοινοτική πρακτική.
Σύμφωνα με δελτίο τύπου που εξέδωσε ο Δήμος Αμμοχώστου στις 9 Αυγούστου το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης με επιστολές που απέστειλε στην Ειδική Απεσταλμένο του ΟΗΕ στην Κύπρο Λ. Μπάτενχάιμ και στην Επίτροπο Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ Β. Ρέντινγ ζητά την «άμεση παρέμβαση της ΕΕ και του ΟΗΕ για εσκεμμένες πράξεις βεβήλωσης σε εκκλησίες στην […]
Σύμφωνα με την εφημερίδα «ο Φιλελεύθερος» (13 Αυγούστου) ο Δήμος Αγίου Δομετίου κηρύσσει στάση πληρωμών, ενώ είναι έτοιμοι για «λουκέτο» οι δήμοι Λακατάμιας και Αγλαντζιάς. Ο δήμαρχος Αγίου Δομετίου Κ. Πέτρου δήλωσε ότι «ο Δήμος Αγίου Δομετίου βρίσκεται στην πιο δεινή θέση και είναι δυστυχώς ο πρώτος που θα προχωρήσει με στάση πληρωμών στο τέλος του […]
Όλα στη Μ. Ανατολή γίνονται ένα πιο δύσκολο κουβάρι. Ιράν και Συρία διαπλέκονται σε μια έντονη διπλωματική μάχη που κρύβει εκπλήξεις. Ο αμερικανός Υπουργός Άμυνας Λίον Πανέτα δήλωσε ότι «το Ιράν επιχειρεί να οργανώσει, προσπαθεί να συγκροτήσει μία πολιτοφυλακή στη Συρία για λογαριασμό του καθεστώτος. Παρατηρούμε μία αύξουσα παρουσία του Ιράν στη Συρία και αυτό μας ανησυχεί βαθύτατα». Θεωρεί ότι « δεν βρίσκονται στην πρώτη γραμμή τα σχέδια δημιουργίας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων επάνω από τη Συρία, παρ΄ όλο ότι « οι ΗΠΑ δήλωσε θα εφάρμοζαν επιτυχώς μία ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Συρία, ωστόσο γι’ αυτό θα χρειαζόταν μία μεγάλη, μεγάλη πολιτική απόφαση η οποία δεν έχει ακόμη ληφθεί», (ηλεκτρονικό «το Βήμα», 15 Αυγούστου). Το ιρανικό επανέρχεται στην επικαιρότητα πιο έντονα από κάθε άλλη φορά και διασυνδέεται με τις εξελίξεις στη Συρία. Φήμες ή σενάρια θέλουν το Ισραήλ να ετοιμάζει προληπτικό κτύπημα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λ. Πανέτα θεωρεί πως «η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν έχει λάβει κάποια οριστική απόφαση». Η κυβέρνηση Νετανιάχου, ωστόσο, αξιοποιεί την εκλογική περίοδο στις ΗΠΑ και φαίνεται να μην συμφωνεί με τον Ομπάμα στη διαχείριση του θέματος: η διοίκηση Ομπάμα προτιμά κυρώσεις και διπλωματικές κινήσεις, η κυβέρνηση Νετανιάχου επιδιώκει επιθετική διπλωματία και στρατιωτικό πλήγμα. Σε αυτή την υποβόσκουσα αντίθεση ο Μ. Ρόμνεϋ, υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων για την Προεδρία πήγε στο Ισραήλ σε επίσημη επίσκεψη μεταφέροντας το κρυφό μήνυμα «εγώ είναι πιο πολύ με το Ισραήλ από ότι ο σημερινός πρόεδρος…». Η κρίση γύρω από το Ιράν θα κρατήσει πολύ. Ακόμα και αν το Ισραήλ κτυπήσει το Ιράν, επί του εδάφους λίγα πράγματα θα αλλάξουν. Από την άλλη το Ιράν δεν παραδέχεται ότι διαθέτει πυρηνικό πρόγραμμα για στρατιωτικούς σκοπούς και ότι όσο πυρηνικό υλικό διαθέτει το προορίζει για ειρηνική χρήση. Σήμερα η πιο σωστή προσέγγιση στην οποία συγκλίνουν όλες οι μεγάλες δυνάμεις (ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα) είναι να παρασχεθεί χρόνος στη διπλωματία και στις περισσότερες κυρώσεις ώστε να αποδώσουν καρπούς μαζί με την, υπό τον ΟΗΕ, διεθνή εποπτεία του πυρηνικού του προγράμματος. Είναι θετικό το ότι Νετανιάχου στη γραμμή του επιθετικού βήματος δεν έχει διεθνή υποστήριξη- αυτό δίνει χρόνο για ειρηνικές λύσεις με διεθνή ομπρέλα.
Κύριος στόχος της Τουρκίας στη διαχείριση της συριακής κρίσης είναι να ελέγξει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό την κατάσταση πραγμάτων στην μετά Άσαντ εποχή. Ταυτίζεται, συνεννοείται με ισχυρές πρωτεύουσες με επιρροή στα πράγματα έτσι που να ενεργεί ως «πρωταγωνιστής» της πολιτικής πίεσης επί του καθεστώτος Άσαντ. Η πολιτική αυτή ως τώρα αποδίδει αφού όλες οι δυνάμεις […]
Καθώς οι χρήσιμες εκδηλώσεις καταδίκης των δύο φάσεων της εισβολής έχουν ολοκληρωθεί, αξίζει ειδικού σχολιασμού η τάση μιας μερίδας πολιτικών ή κοινωνικών παραγόντων που ομιλούν κατά τη διάρκειά τους διατυπώνοντας αιτήματα εξ ονόματος διαφόρων οργανώσεων. Πρώτα, μάλλον πιστεύουν στη δύναμη της εσωστρέφειας (τα λέμε μεταξύ μας), δεύτερο, φαίνεται να μην έχουν σκεφθεί κάτι διαφορετικό μέσα […]
Στην αναζήτηση πολιτικών απόψεων για το μέλλον της ΕΕ, σπανίως βρίσκεις εξαίρετα κείμενα, με ουσία, πρόταση και όραμα. Σε αυτή την κατηγορά βρίσκω ότι ανήκει το κείμενο/συνέντευξη στην Bild του Γιόσκα Φίσερ, πρώην γερμανού ΥΠΕΞ και ιστορικού ηγέτη των Πρασίνων (αποσπάσματα στην εφημερίδα «ο Φιλελεύθερος», 18/8). Με επιθετικό αλλά ρεαλιστικό τρόπο ασκεί κριτική στην Μέρκελ για […]
Πρώτο ερώτημα: Πώς η Κύπρος ως υποψήφιο μέλος της ΕΕ είχε καταφέρει βήμα βήμα, σταθερά και με συνέπεια να ξεπεράσει όλα τα ισχυρά εμπόδια και να καταστεί μέλος της με τις υπογραφές στην Στοά του Αττάλου στις 16 Απριλίου 2003; Δεύτερο ερώτημα: γιατί μετά την ένταξη δεν συνεχίστηκε αυτή η βήμα βήμα επιρροή και αξιοποίηση […]
Πολλά θα μπορούσαν να γίνουν καλύτερα σε πιο ομαλές περιόδους. Τότε ίσως η αδυναμία ανάγνωσης του πραγματικού μας μεγέθους, ίσως η αλαζονεία των εχόντων έδωσε στρεβλές λύσεις σε ένα κοινωνικό και οικονομικό μέγεθος με τα δεδομένα της Κύπρου. Σήμερα που όλα αλλάζουν η ανάγκη γίνεται οφθαλμοφανής. Για να επιβιώσουν τράπεζες, επιχειρήσεις, τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί, […]