Στον καθεδρικό ναό της Ρεν την Κυριακή στις 8 Ιουλίου ο γάλλος πρόεδρος Φ. Ολάντ και η γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ συναντήθηκαν για να τιμήσουν την 50η επέτειο της συμφωνίας συμφιλίωσης των δύο χωρών- 8 Ιουλίου 1962 με τους Σ. Ντε- Γκολ και Κ. Αντενάουερ. Με αφορμή τη συνάντηση των δύο ηγετών ο Ολάντ δήλωσε […]
Η οικονομική πολιτική Ερτογάν έχει επιβληθεί. Οι αντιδράσεις ανάμεσα στα τ/κ κόμματα και τις συντεχνίες δεν κράτησαν για πολύ αφού η θέληση της τουρκικής κυβέρνησης ήταν ισχυρή. Η αλλαγή πρεσβευτή της Τουρκίας στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου που να υιοθετεί τη φιλοσοφία Ερτογάν υπήρξε το πιο δυνατό μήνυμα ότι κάποια στιγμή όλα θα ακολουθούσαν μια […]
Στις 12 Ιουλίου στις Βρυξέλλες συναντήθηκαν είκοσι εκπρόσωποι μονοθεϊστικών θρησκειών (χριστιανική, μουσουλμανική, ιουδαϊκή, ινδουιστική) με τους προέδρους της ΕΕ Χ. Β. Ρομπάι και της Επιτροπής Ζ. Μ. Μπαρόζο. Θέμα της συζήτησης ήταν «η αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών». Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Ν. Μπέλου στο ΚΥΠΕ «ιδιαίτερη έμφαση στην ανοικτή συζήτηση δόθηκε και στις σημαντικές προκλήσεις για την […]
Με την άφιξη της τρόικας ολοένα και περισσότεροι πολίτες θέτουν το ερώτημα: τι δεν πήγε καλά και το περίφημο κυπριακό οικονομικό θαύμα κατέληξε στα χέρια της τρόικας; Πώς μια χώρα που πίστευε βαθιά ότι όλα, ή περίπου όλα, κυλούν ομαλά αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρά οικονομικά προβλήματα; Στη δική μου κρίση οι παράγοντες είναι πολλοί και στο […]
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με σχετική ανακοίνωσή της με τη συμπλήρωση έξι χρόνων στο πρόγραμμα ενίσχυσης της ΕΕ προς την τουρκοκυπριακή κοινότητα θεωρεί «ότι έχει αποδώσει απτά οφέλη στην τ/κ κοινότητα και έχει ενεργήσει καταλυτικά στην προσπάθεια προσέγγισής της με την ΕΕ. Από το 2006 οι χορηγήσεις στο πλαίσιο του προγράμματος ενίσχυσης της ΕΕ προς την […]
Η οικονομική κρίση ανέδειξε πολλά από αδύνατα στοιχεία του μοντέλου ανάπτυξης που ακολούθησε για δεκαετίες η Κύπρος. Ένα από αυτά ήταν η πολυδιάσπαση, η σπατάλη, αντί η κοινότητα δράσης, η κοινή αξιοποίηση. Σε μια σειρά από πράγματα, συχνά κάθε κυπριακός φορέας (σωματείο, συντεχνία, ποδοσφαιρικό γήπεδο, γενικότερα υποδομές) διεκδικούσε το «δικό του», όχι «το κοινό μας». […]
Οι συζητήσεις στην ελληνική πολιτική σκηνή αποκτούν ολοένα και πιο δημόσιο χαρακτήρα. Η ελληνική εκδοχή της ιταλικής «Ελιάς», είναι στο επίκεντρο συζητήσεων για το πώς θα πορευτεί ο πολιτικός χώρος ανάμεσα στη ΝΔ και την κομμουνιστικογενή αριστερά (Συριζα, ΚΚΕ). Πολλοί δημοσίως ενστερνίζονται αυτή την άποψη, αλλά έως ιτώρα κάτι συγκεκριμένο δεν έχει προκύψει. Η ουσία […]
Οι εξελίξεις στη Συρία αποκτούν ένα πιο επείγοντα χαρακτήρα. Ο απεσταλμένος του ΟΗΕ και της Αραβικής Λίγκας Κόφι Ανάν στις 28 Ιουλίου εξέφρασε τις ανησυχίες του για μια «επικείμενη μάχη στην πόλη Χαλέπι ζητώντας «περιορισμό των συγκρούσεων, καθώς οι παγκόσμιες δυνάμεις πρέπει να ασκήσουν πιέσεις και στις δύο πλευρές ώστε να υπάρξει μια πολιτική μετάβαση. Μου προκαλούν ανησυχία οι αναφορές που έρχονται για συγκέντρωση στρατευμάτων και βαρέων όπλων γύρω από το Χαλέπι, με την προσμονή μιας επικείμενης μάχης στη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας. Να πεισθούν οι δύο πλευρές ότι μόνο η πολιτική μετάβαση, η οποία θα οδηγήσει σε ένα πολιτικό συμβιβασμό, θα έχει ως αποτέλεσμα την εξομάλυνση της κρίσης και θα φέρει την ειρήνη στο λαό της Συρίας». Την ίδια στιγμή ο αρχηγός της συριακής αντιπολίτευσης Αμπντελ Μπάσετ Σάιντα, πρόεδρος του Συριακού Εθνικού Συμβουλίου, σε συνέντευξη τύπου στο Αμπού Ντάμπι κάλεσε τις «φίλες» χώρες να εξοπλίσουν τις δυνάμεις που μάχονται κατά του καθεστώτος και ζήτησε «να δικαστεί ο Άσσαντ για τη σφαγή των Σύρων. Αναμένουμε από τους αδελφούς και τους φίλους μια στήριξη προς τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, μια ποιοτική στήριξη καθώς οι αντάρτες πολεμούν με παλιά όπλα. Χρειαζόμαστε όπλα που να μας επιτρέπουν να ακινητοποιούμε τα άρματα μάχης και να αναχαιτίζουμε μαχητικά αεροσκάφη». Κάτω από τις δεδομένες συνθήκες η αναχώρηση Άσσαντ από τη Συρία θα έδινε την πιο σωστή λύση στα συριακά αδιέξοδα. Η σύγκρουση λαμβάνει ολοένα και πιο έντονο πολεμικό χαρακτήρα. Το αίτημα των δυνάμεων της αντιπολίτευσης για αλλαγή αποκτά ολοένα και πιο μεγάλη στήριξη στο διεθνές πεδίο. Η Μόσχα έως τώρα κράτησε μια αρνητική στάση δίνοντας στον Άσσαντ μια υπέρμετρη αλληλεγγύη: σήμερα μπορεί να ενισχύσει εξελίξεις διευκολύνοντας την αναχώρησή του από τη Δαμασκό. Η αλλαγή σημαίνει ελεύθερες εκλογές, πολυκομματισμός, ελευθερία έκφρασης. Είναι θέμα χρόνου να ανατραπεί το καθεστώς Άσσαντ, άρα κάθε μέρα που περνά θα φέρνει πιο κοντά την αναχώρησή του. Κάθε συμβολή στη δημοκρατική μεταβολή στη Συρία είναι μια ουσιαστική συμβολή στην υλοποίηση ενός πολύ δύσκολου και πολύπλοκου έργου. Της Αραβικής Άνοιξης. Το παράδειγμα της Τυνησίας και της Αιγύπτου είναι πολύ κοντά στη Συρία…
Το δίλημμα απαντήθηκε στην Ελλάδα με λάθος τρόπο. Από ένα κάδρο με πέντε ή έξι βασικές πολιτικές, είχε επιλεγεί (από αδυναμία ή και άρνηση εφαρμογής των άλλων) η χειρότερη: enter στα κομπιούτερ, περικοπές μισθών και συντάξεων. Η Κύπρος μπορεί να απαντήσει το δίλημμα με τον πιο παραγωγικό τρόπο: στα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης η μια […]
Το Σαββάτο 4 Αυγούστου ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Σ. Στεφάνου δήλωσε ότι «η προσπάθεια αμφισβήτησης ή η απόρριψη της διζωνικότητας στη λύση του Κυπριακού πλήττει την αξιοπιστία της ε/κ πλευράς και παρέχει το καλύτερο δώρο στην Τουρκία. Αυτό που απεδέχθη ο Μακάριος στη Συμφωνία υψηλού επιπέδου του 1977 –και το οποίο αποτελεί πολιτική του κληρονομιά είναι ότι […]
O Π. Στάνο, Εκπρόσωπος του Επιτρόπου της ΕΕ για τη Διεύρυνση Σ. Φούλε, δήλωσε στο ΚΥΠΕ (ρεπορτάζ Α. Αρσαλίδου, 2 Αυγούστου 2012) ) ότι η « Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει τη «Θετική Ατζέντα» με την Τουρκία όχι ως υποκατάστατο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, αλλά ως ένα εργαλείο για ενίσχυση των μεταρρυθμίσεων στην Τουρκία». […]
Αποσπάσματα από την ομιλία του δημάρχου Αμμοχώστου Α. Γαλανού στην εκδήλωση μνήμης για την Αμμόχωστο στις 4 Αυγούστου 2012: «Η Αμμόχωστος αποτελεί ένα επιθετικό χαρτί διπλωματίας, που επαναφέρει το Κυπριακό στις πραγματικές του διαστάσεις…δεν βρισκόμαστε πιο κοντά στην ευόδωση των στόχων και των αγώνων μας. Όχι όμως λόγω της παρατεταμένης προκλητικής αδιαφορίας της διεθνούς κοινότητας και του στρουθοκαμηλισμού των εταίρων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά λόγω της δεινής θέσης στην οποία έχει περιέλθει η πατρίδα μας, λόγω της αποδυνάμωσης των όπλων του αγώνα μας και του ηθικού και της πίστης του λαού μας. Ας μην αποδειχθούμε για μιαν ακόμη φορά κατώτεροι των περιστάσεων. Ας μην αποδείξουμε τα ελληνικά μας γονίδια διά των ελαττωμάτων μας, αλλά διά των αρετών μας. Ας βάλουμε πάνω απ’ όλα το κοινό καλό και το συμφέρον της πατρίδας Κύπρου. Θέλουμε μιαν ηγεσία που θα ενώσει το λαό. Που θα εμπνεύσει και θα ενεργοποιήσει όλες της δυνάμεις της κοινωνίας μας. Που θα μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε όλα εκείνα που τόσα χρόνια κρύβαμε κάτω από το χαλί για να μην ενοχλήσουμε και να μη δυσκολέψουμε τους εταίρους μας φέρνοντάς τους αντιμέτωπους με την κατοχή της πατρίδας μας και με το έγκλημα πολέμου που συνεχίζει να διαπράττει η Τουρκία σε βάρος της Αμμοχώστου». Ο Α. Γαλανός αφού χαρακτήρισε την στάση των ευρωπαίων εταίρων μας ως «υποκριτική», σημείωσε ότι «εμείς, δυστυχώς, φαίνεται ότι όχι μόνο μάθαμε να ζούμε με το πρόβλημα της κατοχής, αλλά και να το κρύβουμε. Χωρίς να διερωτόμαστε, τι είναι τελικά η Ευρώπη που οραματιστήκαμε; Η Αμμόχωστος μάς προσφέρει αυτή τη διέξοδο γιατί κατέχεται αποκλειστικά από τουρκικά στρατεύματα. Γιατί αναδεικνύει τα στοιχεία της εισβολής και της κατοχής. Γιατί εκθέτει την απάνθρωπη στάση και αδιαλλαξία της Τουρκίας, θέτοντάς την ενώπιον των βαρύτατων ευθυνών της, που πηγάζουν από ισχυρά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου». Μαζί με την ομιλία Α. Γαλανού ας ακούσουμε ξανά το λόγο του Γ. Κρανιδιώτη στην Ειδική Σύνοδο της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ για την εξωτερική πολιτική στις 20 Σεπτεμβρίου 1997: «Το νέο διεθνές περιβάλλον επιβάλλει μια άλλη αντίληψη για τις διεθνείς σχέσεις. Στόχος και στρατηγική μας παραμένει η προώθηση των εθνικών μας συμφερόντων και η προάσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Οι στόχοι αυτοί εξυπηρετούνται καλύτερα μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον ειρήνης και ασφάλειας, σταθερότητας και συνεργασίας. Γι’ αυτό παραμένουμε πιστοί στην προώθηση των ιδανικών της ειρήνης και της διεθνούς συνεργασίας. Οι στρατηγικοί αυτοί στόχοι δεν προωθούνται με ρητορική, βερμπαλισμούς και αφορισμούς. Η εσωστρέφεια, η αυτάρεσκη περιχαράκωση οδηγούν σε απομονωτισμό. Απαιτείται συνεχής παρακολούθηση, αντιμετώπιση των θεμάτων, πρωτοβουλίες και πρόγραμμα». Ο Κ. Σημίτης στο βιβλίο του «Πολιτική για μια Δημιουργική Ελλάδα»,1996-2004, Αθήνα, 2005, σημειώνει και τα πιο κάτω: «Μια ανασφαλής κοινωνία αναπτύσσει νοοτροπίες για να περιορίσει φόβους και κινδύνους. Συντηρεί στάσεις και απόψεις που οδηγούν στον περιορισμό της κοινωνικής ευθύνης του πολίτη εκεί όπου η σύγχρονη ζωή απαιτεί αυξημένη υπευθυνότητα και συμμετοχή. Συλλογικά στην πολιτική μας ζωή η προσπάθεια αποφυγής ευθυνών στο διεθνές πεδίο εκδηλώνεται με τη συνωμοσιολογία. Συνωμοτούν εναντίον μας στην ΕΕ γι’ αυτό δεν πετυχαίνουμε αυτά που δικαιούμαστε και αξίζουμε, για παράδειγμα, την ειδική ρύθμιση για τον καπνό ή την ανοχή για τη χρήση πεπαλαιωμένων πλοίων. Όμως κατά κανόνα δεν υπάρχουν «συνωμοσίες». Αυτό που δικαιούμαστε και αξίζουμε συχνά δεν το πετυχαίνουμε γιατί δεν προετοιμαστήκαμε, δεν οργανωθήκαμε, δεν δουλέψαμε, γιατί εκλαμβάνουμε τις ιδεοληψίες μας ως πραγματικότητα, γιατί αγνοούμε τα συμφέροντα και τις ικανότητες των άλλων». Αυτή η πολιτική που αναπτύσσουν οι Κ. Σημίτης και Γ. Κρανιδιώτης είναι εκείνη που έδωσε την πλήρη ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε. την 1η Μαίου 2004 και, κατ’ επέκταση, σήμερα, την άσκηση της εκ περιτροπής Προεδρίας της ΕΕ. Εάν δεν ακολουθούσαμε αυτή την «βενιζελική» πολιτική η ένταξη στην Ε.Ε. θα ήταν στη σφαίρα της ουτοπίας. Το κρίσιμο ζήτημα είναι οι ρυθμοί προσαρμογής της Κύπρου στα νέα δεδομένα που η ένταξη στην ΕΕ επιβάλλει, το πώς ετοιμάζει κανείς την πατρίδα του να δουλέψει μέσα σε νέους κανόνες και πλαίσια, το πώς προωθεί πολιτικές για να είναι η Κύπρος πιο ισχυρή να αντιμετωπίσει την παρουσία του κατοχικού στρατού, αλλά ταυτόχρονα και τις απαιτήσεις που δημιουργεί η συμμετοχή μας στο ανταγωνιστικό πεδίο της Ε.Ε. Οι προϋποθέσεις για την αλλαγή έχουν περιεχόμενο: Σαφείς κατευθύνσεις, δίκτυο συμμαχιών, ποιότητα του πολιτικού μας προσωπικού, το κύρος που έχουμε στο διεθνή στίβο, το ενδιαφέρον που επιδεικνύουμε για άλλα διεθνή και ευρωπαϊκά ζητήματα, συνεπής και αξιόπιστη παρουσίαση του κυπριακού σε ένα κόσμο αλληλεξαρτήσεων και αναζήτησης κοινών συμφερόντων, καθαρή άποψη για τις ευρωτουρκικές σχέσεις, δημιουργία συγκλίσεων με τους εταίρους σου στην Ε.Ε, πολιτική των διασυνδέσεων και ανάπτυξης κοινών και ευρύτερων συμφερόντων. Βασική μας επιλογή είναι να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε τα σημερινά αδιέξοδα με γνώση, σύγχρονη ανάλυση, ορθολογισμό, εφικτούς στόχους ενταγμένους στην κοινοτική πρακτική.